OCHS EN OAKES
85
den 'de voorgevel te verbeteren b.v. het verande
ren van de onderste vensters en het bijbouwen
van een of meer etages, zonder dat het Zeeuwsch
Genootschap den steen kan laten wegnemen
Over monumenten of monumentenwetten wordt
kennelijk in 1917 zowel door biologen als door
kunsthandelaren nog niet moeilijk gedaan.
Albert Ochs besluit zijn brief met de medede
ling dat hij zijn dochter Alma heeft verteld dat zij
beide, zoals door het Genootschap aan de heer
Rooseboom is voorgesteld, 'eereleden' van het
ZGW zullen worden, in ruil voor de gevelsteen!
Genoemde Matthijs P. Rooseboom is al jaren
een vaste gast in huize 'In den Struys'. Hij heeft
zelfs bij de heer Ochs gelogeerd toen hij zijn be
kende boek over de Schotse staple schreef1". 16
januari 1918 beantwoordt Rooseboom een brief
die hij kennelijk van het Genootschap heeft ont
vangen om opheldering over die 'eerelidmaat
schappen' te geven. Hij beweert dat hij slechts
heeft bedoeld dat Albert Ochs wel gratis lid zou
mogen worden in ruil voor de schenking van de
dodo. 'Over zijn dochter sprak ik nooit en dat
maakt hij er maar bij', schrijft Rooseboom. Hij
merkt over de gevelsteen nog wat raadselachtig
op: 'Om U de waarheid te zeggen hecht ik niet
aan de echtheid, 't Is iets van later datum en ik
meen dat er nog een ander gedierte onder zit,
maar spreekt U er maar niet over"7. Misschien
toch nog een verborgen struisvogel? In het ar
chief is ook een concept aanwezig van het con
tract tussen het Genootschap en de heer Ochs
betreffende de verkoop van de gevelsteen, opge-
Afb. 5: Eerste expositie
van de 'schilders van
Veere', 1916. Gemeente
archief Veere.
maakt door notaris Blaupot ten Gate"1; of het ooit
getekend werd, is niet duidelijk.
Waaraan Albert Ochs zijn lidmaatschap nu ook
te danken heeft, lid wordt hij! Woensdag 6 maart
1918 staat hij volgens de notulen van een verga
dering van het Genootschap op de kandidaten
lijst, die woensdag 1 mei wordt goedgekeurd1".
Hij is lid gebleven tot zijn overlijden eind 1921.
Alma Frances fakes werd in 1935 lid van het
Zeeuwsch Genootschap, kennelijk niet door on
derhandelingen over de gevelsteen. Misschien
heeft zij haar lidmaatschap te danken aan het
boek dat ze in 1932 geschreven heeft of aan de
door haar gehouden lezingen over Veere7". Het is
ook mogelijk dat het bestuur inmiddels haar ver
diensten voor Zeeland waardeerde: het museum
trok duizenden bezoekers per jaar! Haar naam
komen we voor het laatst tegen in de ledenlijst
van 1961.
De Nederlandse musea in oorlogstijd71
We zullen eerst de positie van de Nederlandse
musea in het algemeen gedurende de Tweede
Wereldoorlog bezien, en daarna onze aandacht
richten op het museum in Veere.
Reeds in de twintiger jaren heeft dr. J. Kalf, di
recteur van Monumentenzorg, bij de Nederlandse
regering aangedrongen op de bouw van beton
nen kelders om onze kunstschatten te bewaren in
oorlogstijd. Pas in 1938, toen Kalf zijn nota 'Be
scherming van kunstwerken tegen oorlogsgevaar'
j~HGtJse
tl U/O LTS rt
