C MALEN OP THOLEN Ail"). 1: Stoomgemaal De D:ie Grote Polders om- streeks 1920, met machinist I1 -ter den Engelsman (vierde van links). Foto: n:-vrouw Slager-Den En- gr Isman, Oud-Vossemeer, s oomgemaal de Cruquius, dat heden ten dage ig als een museumgemaal in de Haarlemmer- teer ligt en veel bezoekers trekt. De Cruquius, t i*n van de drie gemalen in de Haarlemmermeer, r as zowel technisch als architectonisch een hoogstandje. Het was destijds het grootste stoom gemaal ter wereld. Toen dit gemaal in 1933 bui- i n bedrijf werd gesteld, gingen dan ook stem- t ten op om het te behouden. Vooral het Koninklijk Instituut van Ingenieurs beijverde zich lor het behoud en kocht het gemaal aan. Het erd ondergebracht in een aparte stichting. An dere gemalen bleven buiten het gezichtsveld van onumentenbeschermers en helaas zijn er vele ntmanteld of gesloopt bij de herverkavelingen, fb. 2: Het huidige gemaal De Drie Grote Polders, een c teselgfemaal van het Wa- t rschap Zeeuwse Eilan- t en. De schoorsteen is ver- i venen, maar het gebouw i de machinistenwoning i erscholen in het groen) z-jn er nog. Op de achter grond is de brug over de F endracht zichtbaar. Foto: Rudy Visser, Waterschap Zeeuwse Eilanden. wanneer de waterbeheersing drastisch herzien werd Het tweede gemaal dat als museumgemaal be houden bleef, was het stoomgemaal Mastenbroek in Genemuiden, dat in 1961 buiten bedrijf werd gesteld. Het was uniek dat het waterschap, de ge meente en de provincie de benodigde gelden voor onderhoud en beheer beschikbaar stelden. Pas toen in 1981 de Rijksdienst voor de Monu mentenzorg in een inventarisatieproject een tien tal vrijwel complete stoomgemalen op de rijks monumentenlijst plaatste, kwam er verandering in de waardering voor de poldergemalen. Een probleem was overigens wel, dat de eigenaren van de gemalen de waterschappen - meestal

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeland | 1996 | | pagina 27