cl .ootschal'svhrzamelingen
Af5. Cornelis Evertsen, 1610-1666. Kopergravure (ra/,
kzgw, Zei. 111. IV-3Ö2).
tii van de graftombe. Men had hiervoor direct en
door middel van advertenties in de Middelburg
se be Courant een groot aantal 'regtgeaarde Zeeu-
v\ -n, Nederlanders en hoogschatters van ware
vi rdienste' uitgenodigd19. De secretaris van het
G -nootschap, J. de Kanter Phz. hield om twaalf
uur precies in aanwezigheid van ondermeer
(c ud-)gouverneurs Schorer en Van Doorn, luite-
nant-generaal Bruce, vice-admiralen Gobius en
Vi rdooren van Asperen, de heer 'Procureur Cri-
m neel', de Magistraat van Middelbtirg, de burge
meesters van Vlissingen en Veere, de leden van
d> rechterlijke macht, de commandant van Mid
delburg, officieren van de schutterij, de land- en
d< zeemacht en een aantal telgen uit de familie
Ei ertsen een gloedvolle redevoering, waarin de
le -ensloop van de heldhaftige overledenen werd
geschetst20. Een heel gezelschap, dat zich gevoeg-
lijnaar zijn plaats in de kerk schikte, waarbij de
leien van het Genootschap zich als enigen bin
nen het doophek mochten ophouden. De plaat
sing van zoveel belangstellenden - alle genodig
den waren gekomen, zo meldde de krant vol
tl- >ts - had de kerkmeesters nog heel wat hoofd
brekens gekost. Een uitvoerige advertentie in de
kianten van 14 en 17 maart was nodig om het
111
Afb. 6. Johan Evertsen, 1600-1666. Kopergravure (raz,
kzgw, Zei. 111. IV-357).
publiek hierover voor te lichten. Slechts de offi
cieren van de schutterij en enkele dames konden
hun gebruikelijke zitplaatsen innemen, de ove
rige aanwezigen dienden de aanwijzingen van de
kerkmeesters te volgen. Bij binnenkomst speelde
organist C. Le Roy op het orgel, afgewisseld door
muzikanten van de schutterij, die krijgsmuziek
ten gehore brachten. Ook tijdens de redevoering
lieten de laatsten, die in de Brandmeestersbank
zaten, op tevoren afgesproken momenten nog
enige tonen klinken. Het hoogtepunt van de
plechtigheid was het moment waarop een tent
van vlaggen terzijde werd geschoven en het graf
monument weer in al haar oude glorie te bewon
deren was. Als deze toespraken hun doel troffen,
zal ieder vol heroïsche gevoelens en vaderlands
liefde onder orgelklanken de kerk verlaten heb
ben21.
De genodigden gingen na afloop van de plech
tigheid naar het museum, waar voorzitter Lam-
brechtsen het in zijn speech nog eens dunnetjes
overdeed22. Secretaris De Kanter werd voor zijn
redevoering bedankt en met een boek verblijd,
teiwijl ook de anderen die zich voor de zaak
hadden ingezet in zijn toespraak werden ge
roemd. Dat Lambrechtsen wel begreep dat aan-