cl .ootschal'svhrzamelingen Af5. Cornelis Evertsen, 1610-1666. Kopergravure (ra/, kzgw, Zei. 111. IV-3Ö2). tii van de graftombe. Men had hiervoor direct en door middel van advertenties in de Middelburg se be Courant een groot aantal 'regtgeaarde Zeeu- v\ -n, Nederlanders en hoogschatters van ware vi rdienste' uitgenodigd19. De secretaris van het G -nootschap, J. de Kanter Phz. hield om twaalf uur precies in aanwezigheid van ondermeer (c ud-)gouverneurs Schorer en Van Doorn, luite- nant-generaal Bruce, vice-admiralen Gobius en Vi rdooren van Asperen, de heer 'Procureur Cri- m neel', de Magistraat van Middelbtirg, de burge meesters van Vlissingen en Veere, de leden van d> rechterlijke macht, de commandant van Mid delburg, officieren van de schutterij, de land- en d< zeemacht en een aantal telgen uit de familie Ei ertsen een gloedvolle redevoering, waarin de le -ensloop van de heldhaftige overledenen werd geschetst20. Een heel gezelschap, dat zich gevoeg- lijnaar zijn plaats in de kerk schikte, waarbij de leien van het Genootschap zich als enigen bin nen het doophek mochten ophouden. De plaat sing van zoveel belangstellenden - alle genodig den waren gekomen, zo meldde de krant vol tl- >ts - had de kerkmeesters nog heel wat hoofd brekens gekost. Een uitvoerige advertentie in de kianten van 14 en 17 maart was nodig om het 111 Afb. 6. Johan Evertsen, 1600-1666. Kopergravure (raz, kzgw, Zei. 111. IV-357). publiek hierover voor te lichten. Slechts de offi cieren van de schutterij en enkele dames konden hun gebruikelijke zitplaatsen innemen, de ove rige aanwezigen dienden de aanwijzingen van de kerkmeesters te volgen. Bij binnenkomst speelde organist C. Le Roy op het orgel, afgewisseld door muzikanten van de schutterij, die krijgsmuziek ten gehore brachten. Ook tijdens de redevoering lieten de laatsten, die in de Brandmeestersbank zaten, op tevoren afgesproken momenten nog enige tonen klinken. Het hoogtepunt van de plechtigheid was het moment waarop een tent van vlaggen terzijde werd geschoven en het graf monument weer in al haar oude glorie te bewon deren was. Als deze toespraken hun doel troffen, zal ieder vol heroïsche gevoelens en vaderlands liefde onder orgelklanken de kerk verlaten heb ben21. De genodigden gingen na afloop van de plech tigheid naar het museum, waar voorzitter Lam- brechtsen het in zijn speech nog eens dunnetjes overdeed22. Secretaris De Kanter werd voor zijn redevoering bedankt en met een boek verblijd, teiwijl ook de anderen die zich voor de zaak hadden ingezet in zijn toespraak werden ge roemd. Dat Lambrechtsen wel begreep dat aan-

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeland | 1999 | | pagina 41