96
SCHEDELMETINCK
Afb.4. Opgegraven skelet
nabij 'Schutje'. Foto a -
chief P.J. Vinken.
Anders gezegd: zowel de homo nordicus als de
homo alpinus vormde 'een in de Zeeuwse bevol
king min of meer geïntegreerd bestanddeel'. Aan
het slot van het artikel stelt Huizinga vervolgens:
'Indien de problemen, die een goed te bewerken
provincie als Zeeland aan de antropologie stelt, al
niet aangepakt en nader tot een oplossing wor
den gebracht, behoeven we ons omtrent de toe
komstige kennis van het Nederlandse volk als ge
heel geen enkele illusie te maken. Het is namelijk
niet voldoende dat deze kennis blijft bij wat het
is: een uitdaging.' Waar dit standpunt op voor
hand een ferme en krachtig uitdrukking lijkt van
de wil tot en de hoop op een eenduidig ant
woord, zijn diezelfde woorden, zeker wanneer
deze geschreven zijn aan het eind van een onder
zoeksartikel, omgeven door een waas van teleur
stelling. Want impliciet klinkt in deze woorden
mee: het definitieve antwoord zal nimmer te ge
ven zijn.
De wegen gaan uiteen
Huizinga bleef de rest van zijn leven meten, niet
alleen schedels, maar ook vingerafdrukken. De
lijntjes op de huid van vingertoppen, die een
voor elk individu kenmerkend patroon vormen,
zijn in te delen in drie grondvormen: lussen, bo
gen of spiralen. De frequentie waarin deze
grondvormen voorkomen, is ongelijk voor ver
schillende rassen. Vanaf de jaren zestig paste Hui
zinga de antropometrische methode toe in Afrika.
Hij publiceerde menig artikel over metingen bij
de Dogon-stam in Mali.
In de tweede helft van de jaren vijftig verlore 1
Huizinga en Vinken elkaar uit het oog, omd; t
Vinken zich ging specialiseren in cle neurochiru -
gie in Amsterdam. De invloed van Huizinga o r
het denken van Vinken hield niet op nadat hij
was vertrokken als zijn student-assistent, ma; r
voor Pierre Vinken lag een andere toekomst i i
het verschiet. Een toevalligheid zou daarbij va t
grote invloed blijken te zijn. Huizinga introdi -
ceerde Vinken bij Excerpta Medica, de grootst
organisatie ter wereld die zich bezighoudt mc t
het verzamelen en publiceren van wetenschappt -
lijke uittreksels op medisch gebied. Excerpta Mi -
dica was Vinkens 'porte d'entrée' in het bedrijf: -
leven. De jonge Pierre Vinken werkte gestaag
door: hij werd neurochirurg, directeur van Et -
cerpta Medica, hoogleraar in Leiden en presiden -
directeur van Elsevier (later Reed-Elsevier), b j
Vinkens vertrek wat de beurswaarde betreft d
grootste uitgeverij ter wereld."'
Vinken keerde Zeeland voor altijd de rug tot
Denkt hij thuis anno 2001 nog wel eens terug aa 1
de opgravingen vijftig jaar eerder? Vinken: 'Vei -
geef mij, het is nu al een halve eeuw geledei
Maar ik heb zeker plezierige herinneringen aa i
een aantal mensen die ik in dat korte verblijf op
Schouwen-Duiveland heb ontmoet, waaronder d
heer Simons, huisarts en notabel van Renesse en
- dit terzijde - de vader van Hans Simons, vooi -
malig staatssecretaris van Volksgezondheid en
voormalig wethouder van de gemeente Rottei
dam. Huizinga en ik kwamen graag bij hem om
koffie te drinken en wat te kletsen.'
