104
HET BARRIËRETRAKTA/i r
Afb. 4. Uitbreiding van Staats-Vlaanderen volgens het traktaat van 1718 (tekening auteur).
noorden van Frankrijk die de Republiek nog
steeds bezette. Deze wilde men aan de keizer
overdragen, mits men daarvoor een gebiedsuit
breiding zou verkrijgen die groot genoeg was.
Toen er op 1 juli 1715 een rapport binnen
kwam over de bereikte resultaten met betrekking
tot de limieten, volgde op 8 juli een reactie van
Vlissingen. Er werd gewezen op de kwalijke ge
volgen voor de 'frontieren' die Zeeland in verde
digbare staat moesten houden, en de gedeputeer
den werden opgeroepen hun eisen niet te
matigen.
Ook toen in 1716 bleek dat het bij het barrière
traktaat afgestane gebied verder zou worden ver
kleind, stelden de Staten van Zeeland zich in de
vergadering van 30 november van dat jaar op het
standpunt dat men diende vast te houden aan het
traktaat en dat zonder speciale resolutie niet van
de overeengekomen limietverschuiving moest
worden afgezien.
Bij het later bekend worden van de omvang
van de verkleining protesteerde men op 18 maart
1717 nogmaals. Ten slotte beraadde men zich in
de vergadering van 10 juni 1717 opnieuw over
wat men zou kunnen doen om de bij het barriè
retraktaat bedongen limieten te bezetten. Een en
ander heeft evenwel niet mogen baten.
Conclusie
Uit bovenstaande schets blijkt het volgende. Zee
land had alle belang bij een zo ver mogelijke uit
breiding van Staats-Vlaanderen zuidwaarts, omdai
dit de veiligheid van het gewest ten goede kwam
Het feit dat het gewest reeds grote invloed had in
het Committimus, speelde hierbij nauwelijks eer
rol van betekenis. Ondanks de grote Zeeuwse in
zet was het bereikte resultaat echter miniem, het
geen vooral te wijten is geweest aan de grote
weerstand van de Oostenrijkers. De weerstane
van de laatsten betrof niet alleen de grensver-
schuivingen, maar vrijwel alle facetten van he:
traktaat.
Noten
1. De achtergrond wordt uitgebreider beschre
ven in: P.W. Stuij, 'Zeeland, Staats-Vlaanderen en
het Barrièretraktaat'. Periodiek van de Heemkun
dige Vereniging Terneuzen (september 2000)
1-11.
2. De Franse expansie naar het noorden wordt
beschreven en met kaarten toegelicht in: P.W.
Stuij, De Lage Landen en hun grenzen. Terneuzen
1998.
