Sparrentak, secretaris de heer A. v.d. Ende en kas sier de heer A.W. Strubbe. De voorzitter deelde mede dat op woensdag daaropvolgende op het gemeentehuis een bespreking zou plaatsvinden tussen het bestuur van de diaconie enerzijds en Burgemeester en Wethouders anderzijds over de verkoop van De Griffioen. Notaris Batten zou er als adviseur eveneens aanwezig zijn. Op 1 juni 1942 kocht de diaconie De Griffioen met erf, tuin en koepel van de gemeente voor 18.000. 'De verkoopster vergoedt 770 per jaar te voldoen op 1 januari van ieder jaar over het alsdan verstreken tijdvak, wegens gemis aan genot tot de dag waarop het gekochte door de bezettende overheid weder geheel ter vrije beschikking zal zijn vrijgesteld.' Volgens een bijgevoegd krantenknipsel was het huis zonder vergoeding door de Duitsers in gebruik genomen. 'Het ligt in de bedoeling van de diaconie om de Griffioen in de plaats te doen komen van het gebouw dat in de Lombardstraat heeft gestaan tot 17 mei 1940, waarin ouden van dagen vanwege de diaconie een tehuis werd bezorgd.' Toen de Duitsers vertrokken waren stonden grote delen van Walcheren onder water. Ook De Griffioen liep door de inundatie schade op. Pas toen het water verdwenen was, konden er plannen tot herstel gemaakt worden. De totale schade werd door Van Loo geschat op 12.707, waarvan 1.837 voor de koepel, 1.000 voor tuinaanleg, 600 voor het slopen van de schuilkelder en 2.000 voor de centrale verwarming. Het architectenbureau Rothuizen 't Hooft ontwierp de plannen om van het buiten De Griffioen een rusthuis te maken.35 Rusthuis Op 12 mei 1948 werd het rusthuis officieel geopend. Het huis telde, naast de vertrekken van de directie, zestien kamers. Ze waren alle direct bezet. De behoefte was zo groot dat er al spoedig een wachtlijst ontstond. Men besloot het complex uit te breiden. In 1950 werden de eerste plannen door architect Boot ontworpen. In 1951 werd deze uitbreiding gerealiseerd, waardoor een behoorlijk aantal gegadigden aan een kamer kon worden geholpen. Voldoende was het echter niet: de wachtlijst bleef groeien, ondanks het feit dat alleen Middelburgse inwoners op de lijst werden opgenomen. In 1959 liet het college van diake nen door architect Van Pagee een verdere uit bouw ontwerpen. In 1961 werden ongeveer twin tig nieuwe kamers gebouwd. De directie van het huis berustte van 1948 tot 1957 bij het echtpaar Verburg, van 1967 tot 1962 bij het echtpaar Kallemein en van 1962 tot 1977 bij het echtpaar Jacobse.36 Naar de normen van de jaren vijftig en zestig heeft het rusthuis zeker aan de behoefte voldaan. De eisen veranderden echter en aan deze nieuwe eisen voldeed het rusthuis niet. De kamers waren te klein en er was één toilet voor acht personen. Er was bovendien geen lift en de (brandbevei liging was verouderd. Het huis vergde veel onderhoud onder meer door lekkages en een kapotte riolering. Ook de verwarming moest nogal eens nagekeken worden. In het archief van de diaconie bevinden zich vele reparatiebonnen. Het echtpaar Jacobse heeft onder primitieve omstandigheden hard gewerkt. Ze konden goed met de bejaarden overweg. De pensionprijs was afgestemd op de AOW-uitkerin- gen en moest zo mogelijk kostendekkend zijn. Over het algemeen lukte dat aardig. In de jaren zeventig voldeed het huis echter helemaal niet meer aan de eisen die aan huisvesting voor bejaarden werden gesteld. De exploitatie werd zwaar. Het college van diakenen besloot in Dauwendaele een nieuw rusthuis te betrekken. Daarna bood het huis tijdelijk onderdak aan de bewoners van het bejaardentehuis Sint Willibrord, dat verbouwd werd. Het rusthuis werd vervolgens in 1980 door de diaconie verkocht. Koepel Aan de koepel werd na de Tweede Wereldoorlog weinig aandacht besteed: er werd nauwelijks ets aan onderhoud gedaan. De kans op instorten was groot. In het begin van de jaren zestig werd hij gebruikt om tuingereedschap op te bergen. De diaconie besloot de theekoepel op te laten knappen en gaf aan de architect Van Pagee opdracht tot een ontwerp. Tot driemaal toe, in 1961, 1963 en 1964, werden er aanvragen ingediend. Uiteindelijk werd met steun van de Rijksdienst voor de Monumentenzorg, de provin cie en de gemeente de restauratie in 1967 vol tooid. De koepel werd voorzien van een marme ren vloer en het rijk geornamenteerde plafond werd opgeknapt. De dakbedekking van leien met het unieke loodbeslag in sierlijke krullen werd gerestaureerd, de gootlijst en ramen werden wit geverfd, de gevel paars/rood en de deuren groen. De totale kosten bedroegen bijna 108.000. De koepel werd in gebruik genomen als recreatie ruimte voor de bewoners van het rusthuis.37 20 De buitenplaats De Griffioen

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeland | 2002 | | pagina 21