Boekbesprekingen A. den Doolaard, Het Verjaagde Water. Negende geannoteerde druk, bezorgd door K. d'Angremond en G.J. Schiereck. Delft University Press Satellite, Delft 2001. 591 blz. ISBN 90-407222-42. Prijs: 40,39. Het was al in het laatste jaar van de Tweede Wereldoorlog dat de geallieerden in hun strijd tegen Duitsland besloten Walcheren onder water te zetten. Door deze inundatie hoopte men de Duitsers op Walcheren als het ware uit hun holen (de bunkers) te verdrijven en daardoor de toegang tot Antwerpen door de Westerschelde te forceren. Het kostte de Dienst Droogmaking Walcheren daarna bijna zeventien maanden van improviseren, veel tegenslag en taai volhouden om de vier uitgeschuurde stroomgaten in de dijken van Walcheren te dichten, waarna het eiland droog kon vallen.' De schrijver A. den Doolaard (pseudoniem voor C.J.G. Spoelstra) was erbij, keek ernaar en schreef er een boeiende roman over die in 1947 verscheen.2 Deze roman Het Verjaagde Water had in de naoorlogse jaren veel succes en beleefde acht drukken (tot 1971). In zijn roman beschrijft Den Doolaard enerzijds de beproevingen van de inwoners die op het overstroomde eiland vanuit bovenverdiepingen en zolders (zoals in Souburg) hun huizen verder zagen vernielen door het dagelijks in- en uitstromende getij, en anderszijds de strijd van de waterbouwkundigen tegen het water. Een strijd die werd bemoeilijkt door een groot gebrek aan alles wat nodig was om de steeds verder uitschurende dijksgaten te dichten: materialen, machines, vaartuigen en arbeiders. Toch probeerde men om alle vier dijkgaten te sluiten voor het begin van het stormseizoen in het najaar van 1945. Dit lukte maar ten dele: op 23 oktober 1945 waren drie van de vier gaten dicht; het laatste gat, Rammekens, werd uiteindelijk pas gesloten op 22 februari 1946. Die strijd tegen het water wordt boeiend beschreven als in een avonturenroman en in de jaren die zijn verstreken sinds de eerste druk, is het boek dan ook voor menig middelbaar scholier een aansporing geweest waterbouw kunde te gaan studeren. Nu, ruim vijftig jaar na de eerste publicatie, irriteert het taalgebruik van Den Doolaard hier en daar, terwijl ook de beschrijvingen in onze ogen soms wat langdradig zijn. In de successievelijke herdrukken heeft Den Doolaard dan ook veel geschrapt en de achtste druk uit 1971 bevatte daarom maar zestig a zeventig procent van de tekst uit de eerste druk. Inmiddels is de schade, veroorzaakt door oorlog en inundatie, op Walcheren volledig hersteld en de jeugd van nu, die waterbouwkunde wil studeren, heeft andere voorbeelden om over te dagdromen. Waarom dan nu weer een herdruk? In hun 'Voorwoord en Verantwoording' stellen de bezorgers van dit boek, de waterbouwkundigen K. d'Angremond en G.J. Schiereck: 'De berichten dat het boek ook een sleutelroman zou zijn waren voor ons de directe aanleiding te beginnen met de nasporingen die uiteindelijk hebben geleid tot deze geannoteerde herdruk.' Gaandeweg hebben de bezorgers echter begrepen dat bij de sluiting van grote stroomgaten op Walcheren noodgedwongen nieuwe waterbouw kundige technieken zijn geïntroduceerd die op hun beurt later op grote schaal zijn toegepast bij het dijkherstel na de Stormramp in 1953 en bij de grote afsluitingen in het kader van het Deltaplan. Den Doolaard beschrijft de improvisaties, de tegen slagen en mislukkingen onder barre omstandig heden bij deze waterbouwkundige proeven op ware grootte. Hij laat zien hoe de water bouwkundige ontwerpers en aannemers bij de ddw tot hun beslissingen komen, en wat de interacties zijn met de autoriteiten en de bevolking van Walcheren. Den Doolaard is ook een scherp waarnemer en men zal hem zelden op een fout betrappen. Achteraf, tijdens de onderzoekingen van de bezorgers, is gebleken dat hij niets 'verzon', maar iets wat in het echt was gebeurd, op zijn eigen manier vertelt en daarbij de hoofdpersonen volledig in hun recht laat. Het boek is daardoor niet langer een interessante avonturenroman maar een historisch document dat dan ook blijvend een plaats zal innemen in onze waterstaatsgeschiedenis, net zoals het Traetaet van Dijkagie van Andries 72 Boekbesprekingen

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeland | 2002 | | pagina 34