I Jazeker, het was bewust eenzijdig. Maar is dat een reden om het niet serieus te nemen? Is het collectieve geheugen van een bevolkingsgroep, die zich eeuwenlang als tweederangs burgers behandeld heeft gevoeld en die daar via de methode van oral history eindelijk verslag van doet, geen serieus aspect van de Zeeuwse geschiedenis? Weetje wat ik niet begrijp? Dat iemand die een onderwerp uit de jongste geschiedenis onder zoekt, geen gebruik maakt van de ooggetuigen. Juist de mensen die de gang naar de armenzorg moesten maken, zouden iets voelbaar hebben kunnen maken van de sociale kloof die er voor de oorlog in Zeeland bestond. Albert Kort liet het na. Dat vind ik nou eenzijdig: alleen op basis van schriftelijke bronnen (geschreven door of in opdracht van hen die de armenzorg regelden) de geschiedenis vastleggen en de orale bronnen negeren. Zo blijven we de geschiedenis vanuit het perspectief van de elite schrijven. En dat is mijn punt. Ik vind dat 'de stem van het volk' nog steeds te weinig doorklinkt in de geschied schrijving. De Zeeuwse historici houden zich te veel op in archieven waarin die stem niet is te vinden omdat ze nooit is opgetekend. Intussen overlijden de ooggetuigen. En - zoals ze het in Afrika met nog meer recht en reden zeggen - 'Elke keer dat een oude man sterft, brandt er een bibliotheek af. Er is de afgelopen tijd veel te doen geweest over de politici die het contact met de bevolking verloren hadden en daar door de kiezers hardhandig mee geconfronteerd werden. Soms zou ik willen dat de Zeeuwse historici ook eens zo'n schokeffect ervoeren. Ook zij moeten zich meer onder de mensen begeven en luisteren naar hun verhalen. Een historicus is toch geen volksvertegenwoordiger? Maar dat betekent nog niet dat hij geen boodschap hoeft te hebben aan de samenleving waarvan hij deel uitmaakt. Laat ik er maar eens een stelling tegenaan gooien: wetenschappers behoren de ambitie te hebben om de samen leving verder te brengen op haar weg in de evolutie. De meeste wetenschappers hebben die instelling ook: ze zijn bezig met nieuwe vindingen op het terrein van natuur- en geneeskunde, waterbouw of kernfysica en anderen - zoals sociologen, pedagogen en psychologen - proberen inzicht te verschaffen in het doen en laten van mensen en daarmee inzicht, begrip en tolerantie te kweken. Ik vind dat de wetenschapper die geen ambitie heeft om zijn talenten in te zetten voor het leveren van een zinvolle bijdrage aan de samenleving, zichzelf diskwalificeert. Maar wat heeft dat te maken met de Zeeuwse geschi edsch rijvi ng? De historici horen in het rijtje van de 'geestes wetenschappers'. Ik vind dat een historicus die zichzelf en het vak serieus neemt, de aandacht dient te richten op onderwerpen die een zinvolle bijdrage kunnen leveren aan de samenleving van vandaag. Door er inzicht in te geven en zodoende begrip en tolerantie te kweken. De historicus die dat niet doet, houdt zich onledig met een interessante, maar verder irrelevante hobby. Nou, nou! En in Zeeland zijn teveel hobbyisten bezig volgens jou? Als ik de oogst van de laatste tien jaar overzie, dan zit daar inderdaad aardig wat bij dat niet relevant is voor Zeeland en de Zeeuwen van vandaag de dag. Maar hoe stel je de maatschappelijke relevantie van historisch werk vast? En kan het belang van historisch onderzoek niet ook zijn dat er informatie uit het verleden wordt opgediept, die niet zozeer belangrijk is voor ons hedendaags handelen, maar wel interessant om te lezen? De historicus als entertainer dus. Daar kan ik me wel iets bij voor stellen, maar dan zal die historicus zich ook zo moeten gedragen. Ik bedoel: als hij zich verdiept in onderwerpen die 'anno nu' van geen enkele maatschappelijk belang meer zijn, dan kan hun relevantie inderdaad zijn dat ze een verhaal te vertellen hebben dat mensen boeit en dat interesse voor het verleden opwekt. Maar als je dat wilt bereiken zal het boek wel zo geschreven moeten i worden dat het ook gelezen wordt door de potentieel geïnteresseerde leek. Boeiend dus, zoals bijvoorbeeld Paul de Schipper verleden jaar deed met Orisant. 82 Geschiedschrijving in Zeeland (3) i

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeland | 2002 | | pagina 4