13.1
op het lichtbaken hesen hem vervolgens met
vereende krachten op. Ook Bruggeman en zijn
helpers klommen er bovenop. Daar zaten ze
dan, ontredderd, nat en angstig. Kou leden ze
echter niet, want de brand op het naastgelegen
zinkende schip veroorzaakte een bijna ondraag
lijke hitte.
De redding
Als door de voorzienigheid gestuurd kwam een
paar ogenblikken later een motorschip hulp
bieden. Bruggeman hielp de personen van het
baken aan boord, maar plotseling ontwaarde men
mensen op het achterdek van het brandende
schip. Het motorschip voer er onmiddellijk heen.
Rook en stoom hinderden het reddingswerk
zeer, maar toch zag men kans om zowel de
ongedeerden te redden als enkele gewonden en
doden te bergen, die zich in de benedenkajuit
der tweede klasse bevonden. Op het laatste
moment zag Bruggeman zelfs kans om nogmaals
terug te gaan en de schilderijen te halen. Ze
bevonden zich nog onbeschadigd op dezelfde
plek waar ze achter waren gelaten! Ook kapitein
Rot, de matrozen De Waal en Dooge en enkele
passagiers spanden zich bijzonder in om zoveel
mogelijk mensen te redden. Het motorschip,
waarvan Bruggeman de naam nooit heeft ont
houden, bracht de opvarenden naar Willemstad.
Hoe men uiteindelijk Zierikzee bereikte, is niet
meer te reconstrueren. Op zondag de veertiende
arriveerde de wachtmeester weliswaar gebroken
in zijn woonplaats, maar hij had zijn plicht
vervuld.
Het verdere verloop
Het aantal slachtoffers van deze beschieting
was niet gering. Er vielen tenminste zeven doden
en ongeveer tien personen werden vermist. Op
achttien november 1943 maakte Bruggeman een
uitgebreid politierapport op van zijn belevenissen.
Hierdoor zijn we de bloedstollende feiten te
weten gekomen die achter de door Van Riemsdijk
geschonken portretten schuilen. Bruggeman
vertrok na 1945 naar elders. Sies herstelde geheel
en hervatte zijn werkzaamheden. Tijdens de
oorlog werd hij nog, geheel tegen zijn zin, door
de Duitsers als loco-burgemeester van de stad
benoemd. Ook later, toen hij al jaren als rayon
chef bij de pzc werkte, stond hij algemeen
bekend als 'de loco-burgemeester'. In 1958
overleed hij ten gevolge van een auto-ongeluk.
De uit 1900 daterende schroefstoomboot 'Minister
C. Lelij' maakte ook nog veel mee. Het schip
werd naar de haven van Numansdorp gesleept,
waar het later provisorisch werd hersteld. Op zes
september 1944 werd het schip weer slachtoffer
van een beschieting waarna het zonk. Toch
betekende dit nog steeds niet het einde voor de
stoomboot. In 1946 werd het schip weer gelicht
en na herstel in 1951 opnieuw in de vaart
genomen. De 'Minister' bleef dienst doen, totdat
hij in 1966 in Hendrik-ldo-Ambacht werd
gesloopt.
Over de portretten
Blijkens informatie van de erflater hingen de
schilderijen voordat hij ze in bezit kreeg,
op kasteel Moermond. In 1943 moesten ze
opgehaald worden uit Amsterdam omdat jhr.
Van Riemsdijk ze in de depots van het Rijks
museum had laten opslaan. De portretten zijn
aan de achterzijde voorzien van een aantekening
uit 1899 van de hand van Van Riemsdijk, dat
ze na zijn overlijden aan de gemeente Zierikzee
moesten worden geschonken. Het betreft
afbeeldingen van dr. Pieter Haijman (1592-1631)
en zijn vrouw Aletta of Aaltgen Ockerse (1594-
1667). Ze zijn beiden geschilderd in
de eerste helft van de zeventiende eeuw door
Jacob Lambrechtsen Loncke. Beide schilderijen
zijn voorzien van het jaartal 1644. Haijman was
toen echter al lang gestorven, dus kan het
portret niet in dat jaar gemaakt zijn; dat is een
raadsel dat nog om oplossing vraagt. Pieter
Haijman studeerde medicijnen in Leiden en was
in Zierikzee werkzaam als medicus. Op 9 mei
1617 huwde hij Aletta Ockerse. Ze woonden op
het adres a 334, het huidige Havenpark 11.
Het echtpaar kreeg zes zonen, eerst een Nicolaas,
die jong stierf en daarna nog een zoontje die
ook Nicolaas werd genoemd, maar die ook
heel jong overleed. Een andere zoon, Cornell's,
bleef ongehuwd en stierf op 47-jarige leeftijd.
Van de overige kinderen zijn ook wat gegevens
voorhanden. Johan werd in 1648 aangesteld
als stadsdoctor in Middelburg, Pieter dreef handel
in Amsterdam en een derde, Nicolaas, oefende
het beroep van predikant uit in Haamstede.
Het Zierikzeese Gemeentemuseum bezit nog
drie andere portretten van de hand van Loncke,
voorstellende Jacob Simonsz. Hollenboom
(1575-1652), diens vrouw Susanna de Cocq
(gest. ong. 1645) en hun zoon Jacob Hollen
boom (1600-1650). Van de hand van Jacob
Twee Zierikzeese schilderijen in oorlogstijd 21