De schelpencollectie van Hans Warren
De schelpen uit de collectie die Hans Warren en
Mario Molegraaf aan het Zeeuws Genootschap
hebben geschonken, zijn voor het merendeel
verzameld aan Warrens geliefde strand De Kaloot.
Warrens interesse strekte zich echter uit over het
gehele Westerscheldebekken; de collectie bevat
ook exemplaren van de stranden van Coudorpe
bij Ellewoutsdijk, Domburg, Westkapelle en
Cadzand, alsmede van De Kouter (Nieuw-Namen)
en Antwerpen. Daarnaast zijn er een paar laden
met uitheemse tropische schelpen bij, die weer
geven dat Hans Warren zich ook heeft laten
leiden door een groot gevoel voor schoonheid,
vorm en kleur.
Hoe bijzonder is deze collectie? Ten eerste bevat zij
soorten die men thans slechts nog sporadisch
tegenkomt. Ten tweede is zij bijeengebracht door
een bijzonder man, die de gebieden van bijzon
dere natuurlijke waarde in Zeeland opzocht om
er van de natuur te genieten, zijn gedachten te
ordenen, of om inspiratie op te doen voor zijn
Geheime dagboeken. De Kaloot en zijn schelpen
figureerden vaak in Warrens werk:
De Kaloot als natuurreservaat en recreatieoord.
van het Tertiair. Naar schatting zijn deze schel
pen tussen 15 en 1 miljoen jaren oud. Men
vindt ze langs de gehele Kaloot, doch vooral op
de meest zuidwestelijke punt ervan, de plaat
tegenover fort Rammekens op Walcheren. Met
wat geluk kan men in enkele jaren een fraaie
collectie van meer dan honderd soorten bijeen
zoeken, waaronder schelpjes waarvan slechts
enkele exemplaren in de musea van ons land te
vinden zijn.
De mooiste plant van de Kaloot is wel de blauwe
zeedistel, de stekelige vorstin der strandplanten
met fraaie blauw- en violetoverwaasde, wit
geaderde bladeren en helblauwe bloemkogels,
die prachtig tot hun recht komen tegen het
blonde zand met zijn zachte schaduwen.
Het voert evenwel te ver, op alle bijzonderheden
diep in te gaan.
Het lijkt me haast onvriendelijk, toch nog een
beroep te doen op ieder die er komt, om flora
en fauna te ontzien, zodat de Kaloot, zij het
dan geen ojficieel natuur'monument', tot in
lengte van dagen een recreatieoord moge blijven
dat elkeen, mens zowel als dier, vreugde en
rust geeft.
Tot die terreinen van bijzondere waarde, bij
ingewijden bekend door heel ons land, maar
niettemin verstoken van vrijwel elke vorm van
bescherming, behoort de Kaloot, een buitendijks
schorren- en strandgebied op de uiterste zuid
westpunt van Zuid-Beveland, na bij Borssele.
Hans Warren, Zeeuws Tijdschrift, 1950, nr.
Waarom is nu de Kaloot zo'n eersterangs natuur
terrein? Men komt bijna in verlegenheid
wanneer die vraag wordt gesteld, want er zijn
vele redenen, en naar gelang van de belang
stelling die men het natuurleven toedraagt, zal
de een zeggen: om de fossielen; de ander: om
de vogels; de derde: om planten of geologie, en
de vierde heel simpel: om heerlijk buiten te zijn,
te zwemmen en te zwerven in een onbedorven
stuk Zeeuwse natuur.
Wanneer we proberen, het geheel zo objectief
mogelijk te bezien, komen de fossiele schelpen
misschien op de eerste plaats. Als vindplaats
daarvan is de Kaloot, zij het dan in de beperkte
kring van conchyliologen, beslist vermaard.
Voor het overgrote deel stammen de op de
Kaloot en elders in het Scheldebekken te vinden
schelpen uit het Plioceen, het jongste tijdperk
Figuur 1.
Schelpen uit de collectie Warren. Foto Werkgroep Geologie.
-'f8n
,\s, 8. - «*T *S -■
- --
138 Op de Solex door Algerië
