Zeelam
Uit België ontving het genootschap tic, Tijdschrift
voor industriële cultuur (2004, 3) dat helemaal
gaat over honderd jaar elektrische tram in Gent,
van 1904 tot 2004. Het nummer heeft als titel:
"Van accumulatorentram naar elektrische trol
leytram', en is van de hand van F. Coussens die
ook de meeste illustraties leverde. Toen in 1899
de paardentrams vervangen werden door accu
mulatorentrams, zag de Gentenaar voor het eerst
rijtuigen die zich zonder zichtbare krachtbron
voortbewogen, 's Avonds waren de trams elek
trisch verlicht, en dat feit haalde de kranten!
De accutram had geen lang leven: de batterijen
waren te gauw leeg en in de tram hing een
gaslucht. Na veel discussies gaf het stadsbestuur
in 1904 toestemming tot het aanbrengen van
bovenleidingpalen en elektrische bedrading.
De trams werden omgebouwd en vanaf die tijd
bloeide de tramtoekomst open. Nu suizen vrijwel
geruisloze vijfdelige lagevloertrams door de
verkeersarm gemaakte stad Gent.
Eveneens uit Gent de Handelingen der Maatschappij
voor Geschiedenis en Oudheidkunde te Gent
(Nieuwe reeks deel lvu, 2003). In het artikel 'De
Figuur 1.
Een ex-accutram die een pakwagen meetrekt. De omge
bouwde trams hadden nog een open balkon, waar de geleider
weer en wind moest trotseren. Foto tic, p. 10.
middenstand in opstand. Corporatieve aspiraties
en transformaties in het zestiende-eeuwse Gent'
stelt auteur Johan Dambruyne dat in het laat
middeleeuwse en vroegmoderne Europa collectief
verzet een wezenlijk kenmerk vormde van de
politieke cultuur. Gent gaf wat dat betreft een
zeer opstandig beeld te zien. Met het voorbeeld
van Gent wil de auteur meer aandacht vragen
voor de betekenis van de middenklasse in de
politieke geschiedschrijving en vooral voor haar
betekenis in politieke conflicten. Verder wil hij
aantonen dat geen enkele sociale groep meer
slachtoffer was van het oprukkend staatsvor
mingsproces in de zestiende eeuw dan die
middenklasse. Als derde punt wil de auteur de
onderwerpingsstrategie van keizer Karei v en
zijn raadsheren behandelen om de corporatieve
middenklasse van Gent definitief onder politieke
controle te krijgen. Tussen 1360 en 1 540 was
Gent politiek georganiseerd volgens het 'regime
der drie leden': de poorterij, de kleine neringen
en de weverij. Volgens de auteur is de belang
rijkste reden waarom Gent zijn rebelse aard in
de zeventiende en achttiende eeuw verloor te
zoeken bij de diepgaande veranderingen in de
ambachtswereld van de stad. Historici hebben
veel aandacht besteed aan elites en lagere sociale
groepen, maar niet aan de middenklasse en in
publicaties over revoluties en protestbewegingen
wordt de lagere sociale groepen steeds meer poli-
Aanwinsten ruilverkeer
