Ook tijdens de Franse overheersing van 1794 tot 1813 speelde Philippine geen rol van betekenis. De inundatietactiek werkte van geen kanten en werd als verouderd afgeschaft, dit ondanks het feit dat er in 1787/9 nog enkele zogenaamde inundatiesluizen waren gebouwd, één benoorden Hulst, de Steenen Beer, en één bij de Zwarten- hoek.9 Na de Franse tijd was er geen enkele belemmering meer om de langzaam dichtslib bende Braakman te bedijken. Besluit Bekijken we nu het strategisch belang van Philippine tussen 1583/8 en 1813, dan blijkt de plaats hooguit in een keten van verdedigings werken en in de inundatielinie van belang te zijn geweest. Tevens beschermde het bolwerk de Staatse vaart op Axel. In feite hebben we hier ook de verklaring waarom Philippine niet is kunnen uitgroeien tot een centrum met stedelijke allures. Aan de oostzijde lag een plaats waarlangs drukke scheepvaart naar Gent ging en die na 1850 kon uitgroeien tot een industriecentrum, juist vanwege die prima infrastructuur. Iets verder naar het noorden nam Terneuzen die positie juist op de plaats waar het Kanaal van Gent naar Terneuzen in de Wester- schelde uitkwam. Tot de bedijking van de Braak manpolder in 1952 restte er voor Philippine weinig meer dan zijn reputatie opbouwen als vissershaven met de huidige culinaire erfenis. Bovendien bleef het tot genoemd jaar samen met Axel de belangrijke oostwest-as in het wegennet van Zeeuws-Vlaanderen vormen. Het feit dat Philippine Nederlands is geworden, is terug te voeren op de bescherming van de Staatse scheepvaart langs de Braakman in oostelijke richting. Een Nederlands Philippine was daartoe toereikend, er bestond dan ook geen behoefte om Boekhoute of Assenede te veroveren, wel Sas van Gent vanwege genoemd strategisch en economisch belang. Is dit nu alles over Philippine? Nee, gelukkig niet. Het verleden van Philippine leeft tot op de dag van vandaag voort in de resten van zijn verdedigingswerken. Belangrijke resten die als cultureel erfgoed hoog worden gewaardeerd, dienen daarom op een passende wijze behouden te worden om de herinnering aan het vroegere strategische belang van Philippine een nieuwe toekomst te geven. Noten 1 Dit artikel is de aanpassing van een op 16 april 2005 te Philippine gehouden voordracht in het kader van de viering van het 500-jarige bestaan. 2 Zowel Nicasius Claissone als Andries Andries behoorden tot de elite uit die tijd. Claissone begon als ontvanger van de dijken in de Vier Ambachten, werkte zich op tot in de raad van Vlaanderen om te eindigen in de Raad van Financiën te Brussel. Hij was een groot dijkexpert uit de eerste helft van de zestiende eeuw. Andries Andries was jarenlang ontvanger van de moeren in Vlaanderen en bekleedde eveneens functies in Zeeland. Ook hij was zeer vertrouwd met dijkzaken. 3 Jeronymus Lauwereyn was een groot financieel deskun dige in het graafschap Vlaanderen, die rond 1500 vele ontvangerschappen bekleedde. Het daarmee verdiende geld werd onder meer in bedijkingen geïnvesteerd. Naar hem is het dorp Sint-Laureins vernoemd. 4 Archives Départementales du Nord (Frankrijk, Lille), Série B, nr. 1612, fol. 274vo-276vo. Vgl. J. C. Cornells, Stad en Land van Philippine in de historie 1505-1980. Hoek 1981 (2), 8-10. 5 A.MJ. de Kraker, Landschap uit balans. De invloed van de natuur, de economie en de politiek op de ontwikkeling van het landschap in de Vier Ambachten en het Land van Saeftinghe tussen 1488 en 1609. Utrecht 1997. 6 A.MJ. de Kraker, 'De woelingen der Watergeuzen in het Vlaamse kustgebied. Een onderzoek naar hun acties in de Vier Ambachten en de gevolgen daarvan tussen 1572 en 1576', in: Jaarboek Oudheidkundige Kring 'De Vier Ambachten' 1980-81, 65-187. 7 S. Groenveld, "'Een doore geopent". Noord-Nederlandse tijdgenoten over de positie en de verovering van Sluis, 1604', in: Archief. Mededelingen van het Koninklijk Zeeuwsch Genootschap der Wetenschappen 2004, 5-49. Vgl. ook: Werner Thomas, 'De val van het Nieuwe Troje', in: Werner Thomas (red.), De val van het Nieuwe Troje. Het beleg van Oostende, 1601-1604. Leuven/Oostende 2004, 7-21 8 Nationaal Archief (Den Haag), Raad van State, verbalen bezendingen Staats-Vlaanderen, jaar 1636. 9 Adrie de Kraker, 'Zeeuws-Vlaanderen als strategisch manipuleerbaar landschap', in: NEHA-Jaarboek 2002, 32-49. 102 Philippine

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeland | 2005 | | pagina 24