De derde persoon meervoud: zulder en ulder De derde persoon enkelvoud: ie en zie of um en eur Voor doininee Steketee was de zaak duidelijk. Hij perste in zijn Idioticon voor Zuid-Beveland (1912) de persoonlijke voornaamwoorden in een strikt systeem. Zulder betekende 'zij' en ulder 'hun' of 'hen'. Dat was wél overzichtelijk, maar de werkelijkheid was wellicht toch genuanceerder. Al zeker een eeuw lang vervulde ulder op Walcheren een onderwerpsfunctie naast zulder33 en dat dit ook voor Zuid-Beveland gold, is zeer waarschijn lijk. Hoe lag de verhouding tussen beide vormen? Omstreeks 1930, zo deelt Dek ons mee, was het - in zijn ogen - modernere zulder in Kruiningen nog minder gebruikelijk dan ulder.3* Was zulder inderdaad moderner? Het lijkt erop dat Dek zich hierin vergist heeft. Veertig jaar eerder rappor teerden zegslieden van Tholen (Sint-Annaland), Noord-Beveland (Kats) en Walcheren (Koude- kerke) uitsluitend zulder voor de derde persoon meervoud.35 Was het dan minder gebruikelijk dan ulderDat moge voor Kruiningen zo geweest zijn, het gold zeker niet voor heel Zuid-Beveland. Dat blijkt uit de enquêtes die in diezelfde tijd in zestien Zuid-Bevelandse dorpen gehouden werden. In negen dorpen bevatten de antwoor den uitsluitend zulderin vijf beide vormen en slechts voor de stad Goes werd de variant ullie opgetekend.36 Zulder had duidelijk de overhand. Dat is ook te zien in de reeds eerder aangehaalde vragenlijsten van 1942/1943 en 1964/1966 (Zie hierna bijlage i en n). Overigens nam zulder, met nevenvorm zullie, in 1964 ook te Kruiningen de eerste plaats in.37 Maar ulder is niet van het toneel verdwenen. Op het einde van de eeuw staan zulder en ulder broederlijk naast elkaar in het Zuid-Bevelandse regioboek en bij eenzelfde auteur vindt men soms beide zonder onderscheid dooreen.38 De sterke gelijkenis van de twee woor den zal de inwisselbaarheid allicht bevorderd hebben. Op de andere eilanden is de situatie in diezelfde periode wisselend. Afgaand op de vermeldingen in diverse regioboeken zou op Walcheren ulder de meest gebruikte vorm zijn. Noord-Beveland kende beide, evenals Schouwen-Duiveland.39 Voor Tholen werd uitsluitend ullie genoemd. Samen met het reeds vermelde wullie betreft het waar schijnlijk ook hier, zoals in Goes en Zierikzee, een 'stadse' variant.40 Figuur 1. Foto van Jacob Smallegange. Volgens het reeds vermelde Idioticon van 1912, zouden de volle subjectvormen op Zuid-Beveland alleen ie en zie luiden. Um (hem) en eur (haar) worden daar uitsluitend voorgesteld als object vormen. Gezien het bovenstaande hoeven wij er niet aan te twijfelen dat de werkelijkheid zich ook op dit punt niet aan een schema hield. Omstreeks 1930 werd dat ook bevestigd. In Kruiningen heeft um dan (ook officieel) een plaats naast /e4' en de beste dialectschrijver van zijn tijd, de schoolmeester van 's-Gravenpolder, Daniël Polderman, gebruikte het regelmatig in zijn veelgelezen boekjes. Misschien geeft de dialectatlas uit die tijd de verhouding tussen ie en um weer. In drie van de zestien Zuid-Beve landse plaatsen wisselden ie en um elkaar als onderwerpsvorm af; in de dertien overige plaats en antwoordden de Zeeuwse sprekers uitsluitend met ie. Dat wil overigens nog niet zeggen dat um daar nooit als subject gebruikt geweest zal zijn. Hoewel Jacobus (Ko) Smallegange, een van de onder vraagden uit Ellewoutsdijk, in 1927 consequent ie liet noteren, vinden wij in de Zeeuwse verzen die zijn zoon Jacob (zie fig. 1) in 1928/1930 maakte, ook af en toe um. Maar overwegend is ook bij hem toch de vorm ie. Behalve als het gaat om de Godsnaam. Dan schieten het alle daagse ie en um in eerbied te kort en wordt Hij ingeroepen.42 'Um raakt enigszins in onbruik', weet Dek in 1942 te melden.43 De bandopnamen 154 Zeeuwse pronomina

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeland | 2005 | | pagina 36