werd vastgesteld; alles voor zover de dienst het zou
toelaten.
De loodsvaartuigen die in 1940 naar Engeland
waren uitgeweken kregen de ludieke namen 'Merk
Op', 'Let Op', 'Pas Op' en 'Acht Op'. Aanvankelijk
was het de bedoeling om de konvooien bij boei
NF 8 nabij Oostende van een zeeloods te voorzien,
maar later bleek dit in de praktijk op nogal wat
moeilijkheden te stuiten. Vooral tijdens periodes
met slecht weer was het problematisch en dit ging
ook op voor het afhalen van de loodsen van een
uitgaand konvooi.
Het gevolg was dat de loodsen aan boord ble
ven en in Engeland overstapten op een inkomend
konvooi. Van Amerikaanse zijde werd erop aange
drongen om toch vooral hun schepen van een
loods te voorzien. Argument was de minder grote
ervaring van de Amerikaanse kapiteins en stuur
lieden. Over hun onervarenheid deden allerlei ver
halen de ronde. Met de bouw van vele honderden
liberty- en enipireschepen in die oorlogsjaren, was
het steeds een probleem bekwame kapiteins te vin
den. Gekscherend werd hierover wel opgemerkt:
"Van cowboy tot gezagvoerder".
44
De konvooivaart op Antwerpen
