Zteland 16.3
NïesiiTe 'ly/ê'jjneSÏ
I
genblik zonder ontroering aan Schouwen kan
terugdenken; dit eiland heeft mijn hart stor
menderhand ingenomen en ik moet eerlijk be
kennen, dat het volgens mijn meening' het
mooiste plekje grond van Zeeland, en mis
schien ook wel van Holland is.
Men kan, om in de duinstreek te komen, drie
wegen volgen; de mooiste is die langs den zee
dijk. Men passeert dan de inlagen waar de zee
vogels hun broedplaatsen hebben. Het zijn
kleine, vlakke poldertjes, waarvan de grond ge
heel bedekt is met nesten.
Van Breen moet door zijn 'zwerftochten' door de
provincie een bekend persoon zijn geworden. Het
tijdschrift - dat werd geredigeerd in Rotterdam,
maar de uitgever was NV Drukkerij De Spaarnestad
te Haarlem - moet dan ook een behoorlijke popula
riteit gehad hebben.
Er was echter nog een ander blad: per 23 ja
nuari 1926 komt het eerste nummer van Ons Zee
land, tevens officieel orgaan voor de Zeeuwsche
Vereenigingen in Nederland. Het blad wordt in
Haarlem geredigeerd door M.P. Cornelisse en als
uitgever wordt vermeld N.V. Uitgeverij De Oogst in
Blaricum. Het is dit blad dat per 24 april 1926
overgenomen wordt door de Middelburgse uitgeve
rij G.W. de Boer in de Lange Pieterstraat en geredi
geerd wordt in Goes door Antoine van de Berg.
Stukken voor de redactie kunnen gezonden worden
aan Groote Markt 4, Goes." Aan de uitgave wordt
meegewerkt door o.a. Martien Beversluis en Jan H.
Eekhout. Af en toe vind je van hen aangenaam en
gevoelig rijmwerk en een korte tekst. Later schrijft
Jan Campert er nogal eens in, vooral over Walche
ren en in het bijzonder Westkapelle. Ook treffen we
er wel verhalen in van J.P. Paulusse in het Zeeuws.
Er staan veel foto's in en allerlei rubrieken, zoals
dat in een familieweekblad in die tijd gangbaar
wordt.
De kerstnummers van dit Ons Zeeland zijn
schitterend geïllustreerde bijlagen. Veel reportages
en rubrieken zijn echter anoniem: we hebben om
die reden niet altijd een idee van de redactionele
medewerkers. In het kerstnummer van december
1928 vertelt Leo van Breen 'een Zeeuwsch Kerst
sprookje' onder de titel 'De Heks van de Moer'.
Op zeker moment volgt er vanwege de uitgeve
rij een belangrijke mededeling: per 1 januari 1930
wordt dit min of meer zelfstandige Ons Zeeland
van De Boer overgedaan aan de concurrent: uitge-
r j
^^—^===3^
it
LEESBOEK VOOR DE HOOGSTE 2£
LEERJAREN DER LAGERE SCHOOL ttTUKje flpj
coo* Boft
LtO VAN BBECX en J P. PAUL-USSS
Nieuwe wegen: leesboekje (2e dl.) van Leo van Breen en J.P. Pau-
lusse, hoofdonderwijzer te Renesse.
verij De Zeeuwsche editie van het Geïllustreerde
weekblad Groot Rotterdam,24 In de kop van het
nieuwe blad verschijnt nu dan ook niet meer De
Zeeuwsche editie maar Ons Zeeland en Groot-Rot
terdam. Inhoudelijk verandert er niets wezenlijks:
veel fotoreportages, allerlei rubrieken voor kinde
ren, ook een voor de vrouw. Op een bepaald mo
ment hebben de abonnees tegelijkertijd een gratis
ongevallenverzekering. Of omgekeerd: wie een on
gevallenverzekering afsluit, krijgt als premie een
abonnement op een reg'io-editie van Groot-Rotter
dam. Korte tijd later zal de kop Ons Zeeland - Pa
norama worden (na 1935) en als de oorlog uit
breekt zullen de regionale edities verdwijnen en
nooit meer terugkeren.
Leo van Breen werkt ook na de overname mee
aan Ons Zeeland van Groot-Rotterdam. Namen van
redacteuren of medewerkers worden, zoals gezegd,
nu echter niet nadrukkelijk meer vermeld en Van
Breens artikelen zijn dan ook meestal minder pro
minent ondertekend, maar soms toch herkenbaar:
vB of i'Br. Een enkele keer staat zijn naam in volle
glorie bij een mooi en groot artikel, bijvoorbeeld op
vrijdag 26 december 1930.
Een terugkerend fenomeen in Ons Zeeland is
een columnachtig dialectstukje van ene Pier van 't
Hof. Het zijn aardige stukjes die laten zien dat de
Leo van Breen
99
