Het graf van Leo van Breen en zijn partner Jos J. Krop (1909-1985) in Taorinina (Sicilië). Foto Lo van Driel.
oorlog en opgeheven na 32 jaargangen in 1977.
Het weekblad werd eveneens op de markt gebracht
door de Delftse uitgeverij van Krop en Van Breen,
N.V. Het Periodiek, later door N.V. Uitgeverij Civitas
Humana te Amsterdam.28 Ook van Burgerrecht is
Van Breen de hoofdredacteur, al neemt hij op een
bepaald moment afscheid met een interessant laat
ste nummer.
Curieuze kranten zijn dit, vol verzet tegen de
ontwikkeling van de Nederlandse maatschappij, de
vervlakking, de massificatie, tegen wat men later
zal noemen 'spreiding van inkomen, kennis en
macht'. Overheidsdwang, socialisatie, publiekrech
telijke bedrijfsorganen, beperkingen van de vrije
onderneming, en zo verder - alles dom en verder
felijk. Ook tegen de zachte of zelfs sympathieke
houding ten opzichte van de Russen en hun vazal
len. Zonder veel speurwerk vind je in de kolommen
figuren die gaandeweg zich bewegen in de richting
van splintergroepen als de Christen-Democratische
Unie, politieke partijen als de Boerenpartij.
Er is nog een krant die beslist genoemd moet
worden: de overname van de Haagsche Post met
Leo van Breen als hoofdredacteur. Na de Tweede
Wereldoorlog verloor de Haagsche Post snel lezers,
en na de dood van eigenaar Van Oss in 1949 be
gonnen zijn erfgenamen uit te kijken naar kopers
van het blad. Die vonden zij bij het Comité Burger
recht dat het blad in 1952 weer doorverkocht aan
mr. G.B.J. Hilterman, oud-hoofdredacteur bij Else
vier, en zijn vrouw, niet te vergeten.
Van Breen schrijft kolommen vol. Af en toe een
vers, in de stijl van Cats. Hij heeft er nog een bun
del van gemaakt, Sorghvlietrymen. De bevlogen
dichter is nagenoeg stilgevallen. Maar niet hele
maal. De uitgeverij van zijn kranten geeft in een
kleine oplage een bundel uit onder de titel De cy
clus, sombere gedichten die Leo van Breen aldus
het colofon kort voor de oorlog heeft geschreven.
Italië
In de tweede helft van de jaren zestig is het ge
noeg. Aanvankelijk zijn de Delftse heren af en toe
voor langere tijd in Italië. Op zeker moment wor
den de zaken afgerond: Krop en Van Breen laten
zich uitschrijven en vertrekken naar Italië. In de
straat naar het Griekse theater van Taormina op
Sicilië zal Leo van Breen de laatste jaren van zijn
leven wonen: Via Teatro Greco, 43.
In de jaren zeventig is er nog een interessant
contact met Holland, als via-via Gerrit Borgers, de
directeur van het Haagse Letterkundig Museum op
bezoek komt. Er worden wat brieven gewisseld.
Prachtige en informatieve brieven van een man die
het wel gezien heeft. Nee, naar Holland zal hij
Leo van Breen 1 05
