Voor Omroep Zeeland heeft Leen de Broekert
van 2001 tot 2007 wekelijks, op zondagochtend,
een uitzending over klassieke muziek verzorgd;
hij was zowel samensteller als presentator van het
radioprogramma Schoonoord, dat hij als motto de
woorden "Muziek die u raakt" meegaf.
Voor de PZC schreef hij een aantal jaren
muziekrecensies, waarin hij zich weliswaar liet
kennen als een pleitbezorger van de originele uit
voeringspraktijk, maar zijn collega-musici met
kennis van zaken, genuanceerd en met mildheid
beoordeelde.
Epiloog
Wie het leven van Leen de Broekert overziet,
wordt getroffen door de veelzijdigheid van zijn
muzikale activiteiten, die veel voor Zeeland bete
kend hebben en tegelijkertijd dit belang te boven
gaan. Leen heeft veel muziek uitgevoerd, hij
heeft veel muziek onderwezen, en hij heeft veel
in het openbaar over de taal der engelen gespro
ken. Bij al deze verdiensten bleef hij immer een
uiterst bescheiden mens. Hij bezat de bescheiden
heid van hen die waarlijk begaafd zijn en aan wie
geldings- en etaleringsdrang vreemd zijn. Hij had
een uitstekend gevoel voor humor en kon geestig
spotten en typeren als de heste. Hij wist de men
sen geweldig bij de neus te nemen met zijn komi
sche verzinsels. Zo liet hij de nietsvermoedende
luisteraars van Omroep Zeeland eens (op 1
april...) twee menuetten op klavichord van
Mozart horen, nota bene door de componist zelf
gespeeld, op 14 februari 1763; deze Vibration
History (of ViHis), zo vertelde hij gemoedereerd,
was door een Amerikaanse geleerde uit Stanford,
Alan Waddington, door extrapolatie van het fysi
sche nulpunt te voorschijn getoverd uit het hout
van het instrument, waarin de trillingen van
Mozarts spel bewaard waren gebleven. Bovenal
was hij beminnelijk en vriendelijk in zijn omgang
met mensen groot en klein.
Te zijner herdenking werd op 16 augustus een
bijeenkomst in de Middelburgse Koorkerk gehou
den. Namens de Zeeuwse instellingen waarvoor
hij zich verdienstelijk heeft gemaakt (de Zeeuwse
Muziekschool, het Zeeuws Genootschap, de
Zeeuwse Bibliotheek, de Koninklijke Oratorium-
vereniging' van Middelburg en de Koorkerkge
meenschap), werden lovende woorden gesproken
over de intellectueel en muzikaal begaafde Leen
en de innemende persoon die hij was. Collega's en
leerlingen speelden werken van zijn hand voor
piano en orgel en composities die zorgvuldig
waren geselecteerd en in een mooi programma
bijeengebracht waren: werk van Bruch, Froberger,
Telemann, Bach, Mozart, Tsjaikovski en Debussy.
Ook werd er gregoriaans gezongen. Het was een
passend openbaar afscheid.
Leen is gestorven op 29 juli. Bij zijn begrafenis
op zijn geboortegrond, op 4 augustus, werd het
eerste vers uit het dertiende hoofdstuk van Pau-
lus' brief aan de inwoners van Corinthe gelezen:
Al ware het, dat ik de talen der mensen en der
engelen sprak, en de liefde niet had, zo ware ik
een klinkend metaal, of luidende schel geworden.
Deze tekst werd gekozen in overeenstemming met
het woord dat in de rouwbrief stond: Hij verstond
de taal der engelen. Maar Leen had ook de liefde,
die Paulus voorop plaatst en waartoe wij in het
leven zijn gesteld. Bij zijn graf werd door een
kleine schare verwanten en vrienden in het
Nederlands de oude hymne In paradisum te
ducant angeli gereciteerd. De engelen zullen hem
daar zeker heen hebben geleid: zij verstonden
immers zijn taal, gelijk hij de hunne.
FS
1. Een gespecificeerde opgave van de cd's en de muziek
die erop te beluisteren valt, is te vinden op http://www.
leendebroekert.nl/index.php?inc=item5&lang=nl.
148
In memoriam Leen de Broekert
