K m
Zeeland 19.4
B:.
Qwj
bekendere Maria van Reygersbergh, de echtge
note van de staatsgezinde Hugo de Groot, was een
tante van David en Jacob. De nauwe familiecon
nectie blijkt ook uit het feit dat Jacob van Rey
gersbergh een achtste deel van de heerlijkheid
Aagtekerke bezat. Er is nog een andere aanwij
zing voor de relatie tussen Hendrick, Isabella en
Jacob van Reygersbergh en diens echtgenote, en
wel in de kerk van Krabbendijke waar hun
wapens, nu helaas verdwenen, in 1663 op de ven
sters werden aangebracht.17
David van Reygersbergh (1640-1678), Jacoba's
echtgenoot, was eigenaar van diverse heerlijkhe
den en buitenplaatsen, de ambachtsheerlijkheid
Gapinge, de buitenplaats Clarebeek bij Middel
burg en het huis Wulpenburg bij Veere. Hij
bekleedde diverse functies, zoals die van schepen
in Middelburg en bewindhebber van de VOC.18
Het huwelijk tussen Jacoba en David vormde een
mooie toenadering tussen de orangistische en
staatse facties in Zeeland toen vader Hendrick
wat behoedzamer was geworden in zijn politieke
opvattingen en in 1662 was teruggekeerd in de
Middelburgse stadsregering. In 1672, het jaar
waarin Willem III tot stadhouder in Zeeland werd
benoemd, werd de staatsgezinde David als vroed
schapslid afgezet en keerde niet meer terug in een
overheidsfunctie. De familie Van Reygersbergh
bekleedde de derde plaats in de rangorde van
rijkste families in Zeeland. De familie Thibaut
behoorde bij de bovenste tien. Na het vroegtijdig
overlijden van zijn echtgenote Jacoba in 1666
hertrouwde David al spoedig, in 1668, met Clara
Velters die in 1667 weduwe was geworden van
Laurentius Huyssen de Weelde. Ook zij had haar
eerste partner al na één jaar verloren, maar had
wel een dochtertje uit dat eerste huwelijk. Een
spoedig tweede huwelijk na overlijden was een
veel voorkomend fenomeen in die tijd.
ningen samengesteld in drie delen, getiteld Graf
monumenten in Nederlandse kerken, waarvan
onze tekening zich in het derde deel bevindt met
op een apart vel een transcriptie van de tekst.
Alle afzonderlijke tekeningen worden tussen
blanco pagina's bewaard. Hoewel de kwaliteit van
Lei. j
r U/rUtris
HeUricS/J 7/li,':,, ré
MDC1SK.VI/
",m /t
'n/'c/ta Serre
Aftekening van het grafmonument voor Hendrick Thibaut, zijn
vrouw en dochter. Pentekening door Pieter Snijders (ca 1735-
1797), opgenomen in de verzamelband Grafmonumenten in
Nederlandse kerken door Willem van der Lely (1698-1772),
Collectie Koninklijke Bibliotheek, I30BI8, deel 3 f.57.
De pentekening
In de Koninklijke Bibliotheek in Den Haag
bevindt zich een gewassen pentekening van ons
monument, gedateerd 1768. Het is een tekening
van de hand van Pieter Snijders (ca. 1735-1797),
een Middelburgse schilderen tekenaar. Snijders
heeft voor diverse opdrachtgevers 'oudheden' in
Zeeland getekend, in dit geval voor de genealoog
en burgemeester van Delft, Willem van der Lely
(1698-1772). Van der Lely heeft een collectie teke-
de tekening niet bijzonder te noemen is, is de his
torische documentatie op de tekeningen van Van
der Lely wel van belang omdat er inmiddels veel
verdwenen is van de toen geregistreerde grafmo
numenten.19
In Europa werden al vanaf de vijftiende eeuw
grafmonumenten bestudeerd door 'oudheidkundi
gen' die vooral geïnteresseerd waren in het bewa
ren van de herinnering aan middeleeuwse monu
menten. In de zestiende eeuw verschijnen er
Grafmonument
129
