Gezicht op een verwoest Westkapelle en de werkzaamheden bij het dichten van de dijk, 1945. Foto: Neeltje Flipse-Roelse, Collectie Polderhuis, 589 NFR. ten door tanks van het le Lothian regiment dat nu ook aan land was gekomen. Tegen 11:15 uur had het Westkapelle in handen." Donald John Geeves, 21 jaar, le luitenant bij het Royal Marines Commando, verbindingsoffi cier: "Eindelijk kwam het bevel om klaar te maken voor ontscheping. De officieren die de lei ding hadden over de series, hadden instructies gehad om hun eenheden te laten opstellen en iedereen een oorlam rum te geven. Dus zei ik: 'Okay, iedereen aantreden aan dek voor een glaasje rum', maar het dek lag hevig onder vuur en de mannen zeiden: 'U maakt zeker een grapje, Sir!' Dus hield ik de kruik rum bij me. Toen draaiden we bij richting de wal en toen we de grond raakten ging de voorklep naar beneden. Dit was voor de verandering nou eens een droge lan ding; we konden gewoon met droge voeten aan land door een soort modder en gingen de achter straatjes van Westkapelle in. Rechts van ons kon den we de hoge vuurtoren goed zien en brigade generaal Jumbo Lester zei: 'Van de eerste bunker die we tegenkomen maken we ons hoofdkwartier.' Het eerste gebouw dat we zagen bleek niet zomaar een bunker te zijn maar een artillerieopstelling in de duinen, waar we ons hoofdkwartier installeer den. Aangezien we onderdeel waren van het bri gadehoofdkwartier, hadden we het voorrecht alles te weten van de hele brigade, en dus ook waar en hoe succesvol de andere eenheden waren. "Jumbo Lester had de brigade dusdanig uitge waaierd dat het brigadehoofdkwartier ingedekt zou zijn voor tegenaanvallen en veilig was in onze bunker. Ik ging voor een verkennend wan delingetje de bunker in die in allerijl verlaten was door de Duitse bezetters. Er lag overal troep maar ik vond een prachtige accordeon die ik meenam naar het hoofdgebouw. Iedereen vond het een fantastisch ding, ook Ben Jones, maar niemand kon er op spelen." Ook Machiel, 45 jaar, achtergebleven in West kapelle, ontdekt dat de troepen toe zijn aan ont spanning: "We zagen hoe een granaat in een tank ontplofte. De Engelsen sprongen eruit, zonder dat een van hen lichamelijk letsel opliep. De tank brandde helemaal uit. We hebben nog verschil- Memories to Share 147

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeland | 2010 | | pagina 29