op als gemeentesecretaris van Kapelle. Van der Mandere was vervolgens van 1873 tot 1919 bur gemeester van dat dorp. Dat lijkt triviale infor matie, maar deze illustreert wel hoe de Van der Bilts - ook in voorgaande generaties - zich onder meer via familiebanden steeds een vooraan staande positie wisten te verwerven. Het huwelijk van Jan Jacobus duurde maar kort. Al in 1877 overleed hij aan een onbekende ziekte. Twee jaar later vertrok weduwe Henriëtte met haar vier jonge kinderen naar Den Haag, waar ze hun verdere opleiding zouden volgen. Ook Henriëtte zou niet de leeftijd der sterken bereiken. Zij overleed in 1884. Helaas is het niet gelukt om te achterhalen wie zich daarna over de kinderen ontfermde. (Auto)biografische notities van de twee hier besproken broers lijken te ont breken. Ook over familierelaties in hun verdere leven zijn weinig gegevens bekend. Een 'persoon lijk' portret van beide wetenschappers zit er dus niet in. Wel blijkt uit het onderstaande dat zij niet alleen als wetenschappers maar ook als opleiders van een volgende generatie geleerden een belang rijke rol hebben gespeeld. Cornelis Lodewijk van der Bilt Cornelis Lodewijk werd op 20 april 1875 geboren in Kapelle. In 1892 ging hij civiele techniek (weg en waterbouwkunde) studeren aan de Polytechni sche School te Delft en hij haalde vier jaar later zijn ingenieursdiploma. Hij begon bij Rijkswater staat, maar trad na een jaar als adspirant-ingeni- eur in dienst bij 's Rijks Telegraaf. Dankzij bedrijfsopleidingen en zelfstudie kon hij zich in korte tijd een behoorlijke kennis verwerven van de elektrotechniek, vooral van telegrafie en tele fonie. Dit was mogelijk, omdat het vakgebied voornamelijk beperkt was tot sterkstroom: elek tronica moest nog uitgevonden worden. C.L. van der Bilt werd in 1904 hoogleraar in Delft aan de nieuwe faculteit Elektrotechniek en hij begon col lege te geven in telefonie/telegrafie en signaalwe zen. In 1905 werd de Polytechnische School ver heven tot de Technische Hoogeschool Delft (nu TUD, Technische Universiteit Delft). De kabeltelegrafie had in Nederland haar intrede gedaan in 1852 en de radiotelegrafie in 1902, het jaar waarin een draadloze verbinding werd geopend tussen Hoek van Holland en het lichtschip Maas. De totstandkoming van deze verbinding was het resultaat van het advies van een in 1899 door de ministers van Waterstaat, Handel en Nijverheid en Marine ingestelde com missie. Telegrafie had zich sinds 1840 als een olievlek over de wereld verspreid, er werd geseind met de door Samuel Morse uitgevonden code Prof. ir. C.L. van der Bilt, hoogleraar Elektrotechniek aan de Technische Hogeschool Delft, ca. 1921. Nationaal Archief Den Haag. Fotocollectie Elsevier, positieven binnenland, toegangs- nr. 2.24.05.02, inv.nr. 023-1265. (punten, strepen en pauzes daartussen) en de telegrammen konden naar keuze wel of niet wor den versleuteld. Engeland legde de Imperial Chain aan, een serie relaisstations op strategische punten die Albion verbonden met zijn koloniën. Nederland maakte voor de communicatie met haar koloniën gebruik van zowel Engelse als Duits/Nederlandse land- en zeekabels. Tijdens de Tweede Boerenoor log (1899-1902) tussen van Nederlanders afstam mende Afrikaners en Britten leverde dit grote problemen met de Engelsen op: zij vertraagden Nederlandse telegrammen, luisterden af en ver boden het gebruik van versleutelde berichten. De Nederlandse ministers van Koloniën, Oorlog en Marine kregen een groeiende behoefte om geco deerde telegrammen te sturen naar en te ontvan gen van de Gouverneur-Generaal in Batavia, de 'onderkoning' van Indië. 150 Gebroeders Van der Bilt

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeland | 2010 | | pagina 32