M.S./ QVISQVIS ES QVI ASPECTIS EXIMIIS HISCE ARTIFICE MANV DE
MARMORE DVCTIS VVLTIBVS SCIRE AVES QVINAM ISTO SVB LAPIDE
MORTALITATIS DEPOSVERE EXVVIAS PAVCIS ACCIPE SITVS HIC EST OMNI
VIRTVTVM GENERE NON MINVS QVAM EQVESTRI DIGNITATE AC SEMPER
MEMORANDIS IN PATRIAM MERITIS VI R IlLVSTRIS ATQVE NOBILISSIMVS
HENRICVS THIBAUT OOMINVS ST AEGTEKERCKAE DOMBVRGI MINORIS
BVRGRAVESTENII T H O LI N S B R V G G A E STEENVVALLAE IN VETERI NOVOQVE
VOSMAER ZELANDIAE A PARTE SCHALDIS OCCIDENTALS PRAETOR AC
QVAESTOR SVPREMUS F L O R E N T I S S I M A E CIVITATIS M E D I O B V R G E N S I S OCTIES
CONSVL I CONSILII FLANDRICI SENATOR S O CI E T AT IS Q V E ORIENTALS INDIAE
CVRATOR QVI ADIMPLETIS SYNCERAE PIETATIS PRVDENTIAE FORTITVDINIS
HVMANITATIS INSIGNISQVE ERGA OMNES VIRTVTE AC DOCTRINA
EMINENTES VIROS B E N E V O L E N TIA E OFFICIIS IN PATRIA VRBE QVAM
PLVRIBVS MAGISTRATIBVS SVMMOPERE CONDECORAVIT NON TANTVM
NOBILISSIMAE H O N O R A T IS S I M A E Q V E SVAE F A M I L I A E S E D E T T O T I REIPVBLICAE
ANNVM A E T AT IS AGENS LXIII VIII KAL IAN A M D C LXVII FLEBILIS
OCCIDIT ADIACET ILLI CARISSIMA CONIVX LECTISSIMA S P E C T A T I S S I M A Q V E
MATRONA ISABELLA P O I R R E N A E R s i cQVAE MARITO FIDISSIMO LETHALI
MORBO SECVM DECVMBENTE OCTAVO ANTE ILLVM DIE VITA EXCESSIT
PARENTS VTRISQVE CINERES COMITATVR OMNIBVS ANIMI CORPORISQVE
DOTIBVS PRAESTANTISSIMA PROLES IACOBA THIBAVT QVAM MORS FATO
PROPERA IN IPSO IVVENTAE ELORE(sic flore) THALAMO GENEROSISSIMI
AMPLISSIMIQVE VIRI DAVIDS REIGERSBERGH CVI A V S PIC A T IS SI M E
NVPSERAT SVMMO CVM IPSIVS DOLORE ERIPVIT MOESTI HAEREDES HOC
MONVMENTVM FIERI CVRARVNT ANNO AERAE CHRISTIANAE MDCLXIX
met een everzwijn en links een gesloten helm met
eronder een gesp, vervolgens SMIDTS met door
sneden boven drie schuinkruisen en onder twee
rozen, en ten slotte is afgebeeld het wapen van
CLINC, doorsneden met boven drie bloemen en
onder drie omgewende zwanen.
Middenonder zien we het portretmedaillon
van de dochter Jacoba, gedragen door een putto
en omgeven door een ouroboros, een slang die in
zijn eigen staart bijt, als eeuwigheidssymbool. De
putto staat met een voet op een kroon boven een
ovaal wapen: gedeeld, met rechts gevierendeeld a
en d een reiger, b en c leeg, het hartschild is een
klimmende leeuw (Reigersberg), de linkerhelft is
het Thibautwapen. Onder aan het wapen hangt
een gestrikt lint met kwasten. Achter deze putto
zijn twee gekruiste palmtakken te zien met
daarop de signatuur .RrVERHVLST. en
ANNO.1569.' De tekst is in wit geschilderde,
gebeitelde kapitalen, zie bovenstaand kader.
De vertaling van de tekst door H.M. Kesteloo
is grotendeels bij het artikel van Van Immerseel
overgenomen. De aanhef M.S. Memoriae
Sacrae) zou beter kunnen luiden: "Ter eerbied
waardige nagedachtenis". De kwestie van de
overlijdensdatum verdient hier enige aandacht
omdat Kesteloo die datum vertaalt naar de
moderne kalender met als noot dat het monument
zelf Vlll KAL IAN A° MDC LXV1I 8 januari
1667) geeft, "alzoo zou hij overleden zijn den 25
December 1666". Hij geeft dan als correctie dat
het wel 25 december 1667 zal zijn.2 Soms paste
Verhulst de Romeinse kalender toe op inscripties.3
De Romeinse manier zou voluit zijn geweest a.d.
VIII kal.ian MDCLXVII, dat is ante diem 8 janu
ari 1667. Calendae is de eerste dag van de maand
en men moet dan acht dagen terugtellen, inclu
sief begin- en einddatum, om de juiste dag te ver
krijgen. Dan komt men uit op 25 december. Nu
ging het Romeinse jaar niet in januari maar in
maart in, waarschijnlijk de reden waarom de
samensteller van de Latijnse tekst 1667 hand
haafde als 'overcorrecte' vorm. Het vereist dan
wel enig gereken en kennis van zaken om tot de
datum 25 december 1667 te komen. Men heeft
eeuwenlang grote waarde gehecht aan het ver
melden van de juiste sterfdatum op grafmonu
menten. De geboortedatum ontbreekt veelal, maar
de dag van overlijden niet. Vóór de Reformatie
was dat van belang voor het houden van de jaar
getijden: de missen en gebeden voor het zielen
heil van de overledene. Na de Reformatie bleef
men de datum vermelden en dit werd alleen maar
nauwkeuriger door een betere administratie.
De vertaling bij Kesteloo gaat hierna voort:
"Nevens hem ligt zijne zeer geliefde echtgenote de
uitmuntende en zeer voortreffelijke vrouwe ISA
BELLA PORRENAER die met haren getrouwen
echtgenoot, door de dodelijke ziekte aangetast,
acht dagen voor hem overleden is. De as van
Grafmonument
125
