Ze f beide ouders wordt vergezeld door hunne in alle geestes- en lichaamsgaven uitstekende dochter JACOBA TH1BAUT, die door het noodlot, in de bloei harer jeugd, van het huwelijksbed van de Edelgeboren Doorluchtige Heer David van Rei gersberg, wien zij onder gunstige vooruitzichten gehuwd had, tot zijn grote smart heeft weggerukt. De treurende erfgenamen hebben dit gedenkteken doen oprichten in het jaar 1669 der christelijke jaartelling." Het verbaast de moderne beschouwer mis schien dat er geen enkel christelijk symbool op het monument te zien is, zeker gezien het feit dat Hendrick Thibaut vele jaren kerkenraadslid in Middelburg is geweest en een trouwe aanhanger van de gereformeerde religie. De barokkunst in de protestantse Noordelijke Nederlanden gaf ech ter de voorkeur aan classicistische elementen als olielampen en fakkels, putti en schedels. Beeld houwkunst in kerken was na de Reformatie nogal suspect en elk naar katholicisme zwemend ele ment diende vermeden te worden. Verhulst is ver maard om zijn uitbeelding van putti (jongensfi guurtjes zonder vleugels) en cherubijntjes (met vleugels), motieven die oorspronkelijk uit de klassieke oudheid stammen. Volgens Van Notten zijn het vooral de portretten en deze 'engeltjes' die hier te bewonderen zijn: "Zelden heeft Ver hulst op zoo aantrekkelijke en natuurlijke wijze zijn lievelings-motief toegepast." En deze kunst historicus gaat in beeldend taalgebruik verder: "Boven het grafschrift is tusschen twee vleugels een doodshoofd geplaatst, dat met korenaren gekroond is en tusschen de weinige in den mond overgebleven tanden een lint klemt, waaraan ene graflamp hangt. Het vampyr-achtige effect hier van, ook reeds in vroegere monumenten waar te nemen, is opvallend."4 De gememoreerden Hendrick Thibaut (die zijn naam signeerde als Henrick Thibaut) trouwde driemaal, zoals in de biografische schets in het oktobernummer van dit tijdschrift al vermeld. Uit zijn eerste huwelijk had hij twee zonen en uit zijn derde huwelijk met Isa bella Porrenaer zes dochters. Naast de vijf genoemde dochters in de schets was er ook nog dochter Constantia, die getrouwd was met Iman Mogge. Zij overleed in 1680.5 Alle acht kinderen sloten een 'goed' huwelijk, dat wil zeggen een economisch gunstig huwelijk binnen de eigen stand. Het zijn vooral de derde echtgenote en dochter Jacoba die ons hier interesseren omdat Interieur van de Nederlands-hervormde kerk in Aagtekerke, ca. 1900. Zeeuws Archief, Zelandia Illustrata P-00014. 126 Grafmonument

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeland | 2010 | | pagina 8