mende maatregelen met betrekking tot zoogdie ren en andere plant- en diersoorten, gericht op de niet-specialist, die het spoor in de huidige wet- en regelgeving met betrekking tot de natuur een beetje bijster is. Dan volgen de hoofdstukken met inventarisa- tiegegevens. Dit is de kern van het boek; het is uiteindelijk bedoeld als een atlas van de zoogdie ren in Zeeland. De soorten zijn gerubriceerd in diverse secties, overeenkomend met de weten schappelijke indeling van de zoogdieren. Dat is echter niet zo belangrijk. Belangrijker is dat iedere sectie op de eerste bladzijde een serie plaatjes bevat van de soorten die in die sectie worden beschreven. Handig! Je ziet dan meteen dat de zeehonden niet bij de walvisachtigen staan ingedeeld maar bij de roofdieren, een leermo ment. De behandeling per soort volgt een strikte indeling: uiterlijk en herkenning, gedrag, ver spreiding, verspreiding in Zeeland, verder onder zoek. Die laatste paragraaf bevat dan vooral onderzoek naar de verspreiding van de soort. Je hebt dan wel een atlas in de hand, maar dat bete kent nog niet dat alle informatie volledig is. De soortbeschrijvingen zijn geschreven door ver schillende auteurs. Dat de indeling zo strak gehandhaafd kon worden duidt op een redactie team dat op zijn taak berekend was. Wat bij mij bijzonder in de smaak viel was het inleidende cursiefje bij een groot aantal soortbeschrijvingen. Deze cursiefjes zijn heel persoonlijk: ze verhalen van een ontmoeting van de schrijver (of diens gezin, zie eekhoorn) met de zoogdiersoort in kwestie. Van een hoog Tom-en-Jerrygehalte is het cursiefje over de ondergrondse woelmuis, die planten letterlijk de bodem in trekt bij het knagen aan de wortels. De cursiefjes zijn vertederend (muskusrat, watervleermuis), triest (egel, konijn) dan wel hilarisch (huismuis, moeflon), maar alle maal lezenswaardig. Ik noemde al de prachtige foto's in het boek. Dat maakt dat het een hoog koffietafelgehalte heeft, maar ik hoop van harte dat het ook wordt gelezen. Wie de moeite neemt om behalve plaatjes te kijken het boek ook te lezen, zal merken dat het een schat aan informatie bevat over de 52 zoog diersoorten die Zeeland rijk is. Helaas nog altijd minder dan de 80 soorten die in het boek zijn beschreven en nog niet zo heel lang geleden in Zeeland konden worden waargenomen. Aanbevolen! Ad Huiskes Ben Muller, Stützpunkt Groede. Van artillerie opstelling in de Atlantikwall tot Groede Podium, 1942-2010, Uitgave B. Muller, Middelburg, 56 pagina's, geïllustreerd, ISBN 978-90-804294-3-7. Even buiten Groede werd in de jaren 1942-1944 als onderdeel van de Atlantikwall een complex van veertien bunkers gebouwd, Stützpunkt Groede genaamd. Na de oorlog werden de bunkers bedekt met grond en vestigde de toenmalige gemeente Groede op de locatie een hertenkamp. Enkele jaren geleden werden de bunkers uitge graven en geïntegreerd in Groede Podium, een toeristisch en educatief belevingspark. De achter gronden en de bouw van dit nog vrij gave 'bun kerdorp', de bunkertypen, hun gebruik, man schappen en bewapening, alsmede de reconversie tot hertenkamp en park worden beschreven in Stützpunkt Groede. A.W. 40 Boekbesprekingen

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeland | 2011 | | pagina 46