modellen. De indeling van de parterre in de Zierik-
zeese tuin, met zijn driehoekige vakken, komt zelfs
in vrijwel diezelfde vorm voor op een model voor
een middelgrote tuinaanleg in het boek. Op Dezal-
liers voorbeeld ontbreekt echter het middenpad.5
Het veilingverslag maakt duidelijk dat Baster
dit tuingedeelte op hoofdlijnen ongewijzigd liet,
want alle onderdelen die de kaart toont, komen
daar ook in voor. Allereerst was er "de thuinkamer
ter linkerzijde van den hof", waarmee het gebouw
naast de ingang aan het Vrije bedoeld moet zijn.
Het gebouw rechts van de ingang was vermoede
lijk de tuinmanswoning. Vervolgens wordt "den
Bloemhof" genoemd, waarin "de Kom" lag. Dit
betreft het al genoemde speelhof met de parterre
en het bassin. Daaraan grensde "het Terras", wat
overeenkomt met de afbeelding op de kaart uit
1751: de boogvormige afsluiting van de tuin zal
iets hoger gelegen hebben dan de rest en op die
manier een soort podium of terras hebben
gevormd.
Het meest opvallende beeld op laatstgenoemde
plek was een verguld loden beeld van Apollo, god
van de zon, aan welk hemellichaam deze tuin zijn
naam ontleende. Deze figuur en zijn plaats lijken
de sleutel te zijn tot het decoratieprogramma dat
Baster aan zijn tuin gaf. Het was immers de zon
die de wetenschap verlichtte waar deze geleerde
zich met zoveel ijver aan wijdde. Ook als helende
kracht en brenger van het goede zal de godheid
een bijzondere betekenis voor de medicus hebben
gehad: Apollo was tenslotte de vader van Askle-
pios, god van de geneeskunst. Verder werd Apollo
ook wel als tegenhanger gezien van Dionisos, god
van wijn en theater; waar de eerstgenoemde de
verstandelijke kant van de mens belichaamde,
stond de andere voor bevrediging van wellust. Het
zal duidelijk zijn met wie de hardwerkende Baster
zich wilde identificeren. We mogen aannemen dat
het beeld midden op het Terras heeft gestaan, met
een zichtbaar voor de bezoeker die vanaf de straat
de hof betrad. Zo leek het een acteur op het
podium in een theater. De triomfboog die in de
Bloemhof stond, zal als een toneelomlijsting van
het beeld hebben gefungeerd. Daarmee verhief
deze de zonnegod tot hoofdrolspeler van deze tuin
en gaf de beschouwer aan wat de thema's van de
hof waren: een oord waar de verlichte wetenschap
de natuur en de kunst bijeen had gebracht en waar
deze zich aan het publiek vertoonden.6
Naast Apollo stonden wat meer aardse figuren: een
"houte Harlequin" en een "houte Scharmoes" ofwel
Harlekijn, en Scaramuccia, bekende figuren uit de
Italiaanse komedie. Het feit dat ze van hout waren,
betekent mogelijk dat het gefiguurzaagde houten
schotten waren, waarop de beeltenissen waren
geschilderd. In Het Zonnehof stonden ze op een
verhoging, maar het kwam ook wel voor dat er een
compleet hagentheater in de tuin was aangelegd
voor deze figuren.7 De theaterfiguren in Basters
tuin, geplaatst op het podium en naast de zonne
god, dienden mogelijk als verwijzing naar het ple
zier in de beoefening van de wetenschap, en als
relativerende noot voor de misschien soms al te
serieuze onderzoeker.8
Op het Terras kon de bezoeker verder nog
genieten van twee houten krokodillen en "2 groep
jes met houte pedestallen" [voetstukken]. Een
groepje is doorgaans een beeld van spelende kleine
kinderen, zogenoemde putti. Twee "blauwe gezande
potten" zonder voetstuk en twee "gebakke witte
faassen met steene pedestallen" waren er eveneens
te vinden.
In de Bloemhof kon men op mooie dagen bui
ten zitten. Er stond een "leye [leistenen] tafel op
eene houte voet", nog een stenen tafel op eveneens
een houten voet en twee groen geschilderde ban
ken met leuningen. Vier vergulde loden beelden op
arduinstenen voetstukken moeten de pronkstuk
ken van de bloementuin geweest zijn. Nu het erop
lijkt dat de tuin een doordacht iconografisch pro
gramma had, zou het zeer interessant zijn geweest
om te weten wat deze beelden voorstelden, maar de
beschrijving vermeldt dit jammer genoeg niet. De
betekenis van twee "groote houte beelden" met
arduinstenen voetstukken wordt evenmin aange
geven. Twee vergulde loden tuinvazen en twee van
terracotta, alle op voetstukken, vormden de rest
van de beeldencollectie.
Tussen de bloemparterre en het Terras bevond
zich het bassin, dat in het veilingverslag "de Kom"
wordt genoemd. Daarbij stonden twee groen
geschilderde banken. Groen was de overwegende
kleur voor het tuinmeubilair in Het Zonnehof: ook
de twee banken in het Groene Laantje hadden die
kleur. Gezeten op die bankjes kon men kijken naar
een "houte Japonnist", een vermoedelijk op een
houten schot geschilderde beeltenis van een
Japanner. Deze zou een verwijzing naar het land
van herkomst van Basters geliefde goudvisjes kun
nen zijn.
Het Groene Laantje heette vermoedelijk zo omdat
Een theater voor 'turnoefeningen' 5
