buitenbeentje omdat zijn ouders niet alleen 'links'
maar ook nog eens ongelovig waren. Kortom, Van
Oorschot was blij dat hij deze stad als adolescent
kon verlaten.
Auteur Arjen Fortuin ontkracht een aantal
mythes die 'Peskens' in zijn autobiografisch werk
creëerde. Zijn jeugd was helemaal niet zo onge
lukkig en van zijn ouders schetst Van Oorschot
een karikaturaal beeld. Ondanks hun 'dwarsheid'
en 'linksigheid' stegen zij op de maatschappelijke
ladder, vader werd zelfs loco-burgemeester en het
gezin verhuisde naar de 'chiquere' Badhuisstraat.
Krullebol - Steilhaar is een bijnaam die Van
Oorschot kreeg toen hij als prominent lid actief
was in de JVO, de Jeugdbond Voor Geheelonthou
ders. Hoe wrang. Op 78-jarige leeftijd zou hij
overlijden aan leverkanker. En niet doordat de
aanvankelijk 'linkse'jongeling als uitgever en
latere atlanticus de jonge jenever versmaadde.
Op het boekje valt het een en ander aan te
merken. De schrijver probeert een beetje te 'lite-
ratureluren' met sfeerbeschrijvingen over zijn
tocht naar en verblijf in Vlissingen. "Schijnbaar
eindeloos rijdt de trein door winderige weilanden
met dorpen waarvan de kerktorens fier de lucht
insteken, als vingers van ijverige jongens op de
zondagsschool." En als hij na die treinreis door
Zeeland aankomt in Vlissingen klautert hij tegen
een stevige wind in de dijk op, "waar de Wester-
schelde imposant de motregen van deze januari
dag opvangt". Dat gezwatel gaat ten koste van de
mogelijke vondsten die hij deed in onder andere
het Zeeuws en Vlissings Archief.
Het boekje is dunnetjes. Letterlijk en figuur
lijk. Dat klinkt zuurder dan het mogelijk over
komt. In de eerste plaats omdat deze uitgave ver
scheen in de Slibreeks, een fraai verzorgde serie
uitgaven van het Zeeuws Kunstenaarscentrum.
Fortuin werkt aan een biografie van Van Oor
schot, die volgend jaar moet verschijnen. Dit
'dunnetje' zou dus als een appetizer kunnen wor
den gezien die zeker voor liefhebbers interessant
is. Grote ontdekkingen meldt Fortuin hierin niet.
Mogelijk omdat het beeld van Van Oorschot in
grote lijnen wel bekend is, mogelijk omdat de
auteur interessante vondsten voor zijn 'grote'
boek wil bewaren.
Wellicht is Krullebol - Steilhaar een eerste
aanzet tot bredere waardering voor de stilaan
vergeten Zeeuw Van Oorschot. Zoveel grote gees
ten heeft deze provincie niet voortgebracht. (Pro
testen tegen deze bewering gaarne welkom, maar
dat terzijde.) Als we ons tot Vlissingen beperken
heeft dichter Jacobus Bellamy zijn plein, waarop
de dames Wolff en Deken een naar hen genoemde
fontein hebben staan, en de prominente sociaal
democraat Floor Wibaut onlangs werd geëerd met
een plaquette in zijn geboortestad.
Dat is allemaal feestelijk, maar zou er in Vlis
singen ook niet ergens een tastbare herinnering
aan Geert van Oorschot/R.J. Peskens moeten ver
schijnen? Deze aanzet tot een biografie verscheen
met steun van de provincie. Dat lijkt mij goed
besteed belastinggeld. Hopelijk heeft óf de
gemeente Vlissingen óf de provincie Zeeland nog
een potje voor verdere memorabilia.
Eric-Jan Weterings
Rectificatie
Bij de foto op de omslag en pagina 9 van het
maartnummer is de bron niet vermeld. Dat betreurt
de redactie. De afbeelding van de goudvissen, een
ets van Cornelis van Noorde (1731-1795) uit 1763,
met de hand ingekleurd en met goud gehoogd, is
afkomstig uit de collectie van het Gemeentearchief
Schouwen-Duiveland, THA-0833.
80
Boekbesprekingen
