zaamheden heeft moeten schorsen. Men bedenke dat men dat locaal niet kan bezoeken zonder tevens de sleutels van het kerkgebouw zelf te heb ben, en men die gevangenen alle, met alle hunne benoodigheden, hun voedsel en deksel (dus ver schillende malen daags) door het kerkgebouw zelf moet geleiden en vervoeren." Van Deinse sprak van een onhoudbare toestand, temeer daar de lokalen in eigendom waren van de gemeente Goes en de hervormde gemeente, die geen enkele huur- vergoeding kregen en het recht hadden om op ieder moment tot ontruiming van de lokalen over te gaan.6 Ook het college van regenten en het stadsbe stuur waren van mening dat de huidige gevange nis in geen enkel opzicht voldeed aan de eisen die men aan een gevangenis mocht stellen. Ze lieten dan ook geen gelegenheid onbenut om de Gou verneur te wijzen op de vele nadelen die er aan de gevangenis kleefden. Aangezien de lokalen over geen enkele verwarming of verlichting beschik ten, lieten de regenten iedere keer wanneer de winter voor de deur stond weten dat ze "innigst medelijden hadden met den toestand der aan hun zorg toebetrouwde gedetineerden in het naderend saisoen".7 Ook in de andere jaargetijden was het er geen pretje: "telken male, wanneer het regent", zo schreef de officier van justitie in 1843, wisten de gevangenen in de torenkamers van het stad huis "dikwijls schier geen plekje te vinden waar zij hunne nachtlegers op het drooge kunnen nederleijen".8 De regenten vroegen zich zelfs af of de vele uitbraakpogingen in de loop der jaren niet het gevolg waren van de overbevolking en de mise rabele situatie waarin de gevangenen zich bevon den. Reeds in 1815 waren zes gevangenen erin geslaagd te ontsnappen "met een ijzer van de dubbele hutte uit het secreet, door welke zij zich op de Bakenskamer hebben nedergelaten". De regenten schreven de Gouverneur dat de uitbraak "tot een bewijs verstrekt van de ongeschiktheid van de plaatselijke gevangenissen".9 Het was niet de eerste keer dat er gevangenen waren ontsnapt. Toen in mei 1817 de zoveelste uitbraak plaatsvond, waarbij elf gevangenen wis ten weg te komen, kreeg de Gouverneur wederom te horen "dat de gesteldheid der localen binnen deze Stad, slegts ingericht en voorheen alleen gediend hebbende, voor eene Stedelijke en nim mer voor eene Arrondissements Gevangenhuis, - nog is er een ander locaal voor vrouwelijke gevangenen en wel in een ander gedeelte der stad, wie zou het gelooven!, in het Nederduitsche Hervormde kerkgebouw, welk locaal men mede langs eenen donkeren steenen wenteltrap, met veertig treden bezoeken moet. Het bevindt zich Oude gevangenis in het stadhuis van Goes. Personen die zware delicten hadden gepleegd werden opgesloten in de zogenoemde Dubbele hut(te). Dit lokaal bevond zich op de tweede verdie ping. Foto: Albert L. Kort. onmiddellijk boven de consistorie-kamer dier kerk, waarin alle kerkelijke vergaderingen en catechisatien worden gehouden en gehouden moeten worden, bij gebrek aan eenig ander daar toe geschikt locaal. Dit, vooral wanneer het per soneel daar wat talrijk is, veroorzaakt den groot sten hinder aan hen, die in het vertrek daaronder te zamen zijn, om hunne belangrijke werkzaam heden uit te oefenen; zoodat er voorbeelden bestaan, dat men alleen om die reden de werk- Goese gevangenis 45

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeland | 2011 | | pagina 7