van het werk van de lokale overheden maakte daarvan deel uit, zonder dat de bevolking streefde naar een machtsovername. De oproeren die zich wel voordeden, zoals het oproer van oranjegezinden tegen patriotten in 1786-1788 op Schouwen-Duiveland, werden gepresenteerd als sersvloot in Zierikzee en voor kanaalwerken en een spoorlijn van Vlissingen naar Duitsland. Dit was in feite een conservatieve reactie: men trachtte het verleden te doen weerkeren door de handelsfunctie van de steden te herstellen. De tweede reactie nam desurbanisatie als een gege- Het Zeeuwsch Genootschap der Wetenschappen richtte op initiatief van Frederik Nagtglas in 1880 in het Museum aan de Wagenaar- straat te Middelburg een ouderwetse kamer in. Foto: C.W. Bauer, Zeeuws Archief, Zelandia Illustrata II, 688a. 'herstelwerk'. De oproerlingen wilden de constitu tie intact laten, maar het bestuurswerk voor korte tijd overnemen, omdat de overheid naar hun mening haar taken niet goed uitvoerde.17 Naar een nieuwe Zeeuwse identiteit De economische neergang van Zeeland en het verval van de steden dat daaraan debet was, baarden opiniemakers en bestuurders in Zeeland in de achttiende en negentiende eeuw grote zor gen. Neele laat zien hoe er in het publieke debat op drie manieren werd gereageerd. De eerste reactie betrof een poging tot herstel van de eco nomische positie van de steden. Er kwamen plan nen voor de aanleg van een nieuwe haven in Middelburg, voor de opbouw van een nieuwe vis- ven en probeerde juist de plattelandseconomie verder te stimuleren. Het internationale landhuis- houdkundig debat kreeg een pendant in Zeeland. De derde reactie betrof de cultivering van het beeld van de stille, dode stad. Aan de Zeeuwse steden gingen de uitwassen van de industrialisa tie en de daarmee gepaard gaande urbanisatie voorbij en dat was een karaktertrek die in de opkomende toeristenindustrie met succes kon worden ingezet. Daarbij voegde zich tegen het eind van de negentiende eeuw de cultivering van het beeld van Zeeland als een plattelandsgewest, waar een vermeende oorspronkelijke nationale cultuur was blijven bestaan. Het platteland ging daarmee een volwaardige rol spelen in de con structie van een Zeeuwse identiteit. Naast de idee van de beschaafde stad, waarvan Zeeland de res- 34 Desurbanisatie in Zeeland

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeland | 2012 | | pagina 44