IfvpE
wandelroute ging'. Alle beelden langs die route
zijn gedocumenteerd in de stevige, vierkanten
catalogus met op de cover een foto van Filip
Dujardin. Die foto toont een imaginair Middel
burg en is het beeldmerk van Facade geworden.
Hij was op groot formaat te bewonderen op de
abdijgevel tegenover het CBK op de Balans. Wat
je daarop ziet zijn talloze Middelburgse daken en
gevels, van bovenaf gezien, in een niet-bestaande
enscenering. Dakkapellen zijn versteend, torens
zonder ramen, daken waar een hap uit is of een
dakvlak dat in de verkeerde kleur de verkeerde
kant op helt. Als je de collage goed bekijkt, is er
van alles vreemd aan. En daar ging het allemaal
om. Wat we zien is niet altijd echt.
Veel is nep, volgens de samenstellers van deze
beeldenverzameling. Ook na afloop van de mani
festatie is dat nog een zinvolle opmerking.
Waarom nep erg is, wordt trouwens niet uitge
legd. Of er een stad denkbaar is of zou moeten
zijn waarin alles authentiek is, evenmin. Is een
stedelijke enscenering niet per definitie een
fagade? Worden bezoekers daarom niet juist uit
gedaagd om de realiteit achter die facade te zoe
ken? Een spannend en uitdagend tijdverdrijf, lijkt
me zo.
Hoe dan ook, deze manifestatie draaide om
authenticiteit. Kunstenaars uit binnen- en buiten
land reageerden daarop met hun objecten. Zo
maakten ze met hun werk de stad nog nadrukke
lijker tot een faijade. Van de veertien geselec
teerde kunstenaars kwamen er zes uit Nederland,
van wie twee uit de Zeeuwse hoofdstad zelf. Elk
bracht zijn/haar eigen idioom en ideeën mee, dik
wijls gebruik makend van al eerder beproefde
procédés, maar in de context van het Middel
burgse historische centrum kwamen ze wonder
wel tot hun recht. Niet elk object is even geslaagd
- de houten molen op het Noordbolwerk is obli
gaat, de golfmachine onder de Herenbrug werkt
niet -, terwijl andere - de zwarte poort De Pro-
fundis op het Langevielebolwerk - tot nadenken
stemmen.
Van elke kunstenaar is een uitleg opgenomen, en
een levensoverzicht. Het fraaie fotowerk van alle
objecten is van de Middelburgse fotograaf Anna
Breel. Vanwege de internationale aspiratie van
CBK Zeeland is de tekst ook vertaald in het
Engels en achter in de catalogus opgenomen. Via
het Zeeuws Archief, de Zeeuwse Bibliotheek en de
Cinema Middelburg werd de diepere betekenis
van dit evenement nader belicht met lezingen en
films, maar daarover is helaas niets in deze uit
gave te vinden.
Johan de Koning
Boekbesprekingen
159
