fgam m <4 m m* u vrienden, collega's, gasten en studenten. Op de lerarenopleiding van het Mollerinstituut in Tilburg geeft hij les en dat gaat hem goed af. Studenten zijn enthousiast over zijn geëngageerde manier van onderwijzen en Jan kan er zijn ideeën en opvattingen goed kwijt. Terugkijkend moeten Jan Goossen, zonder titel 1994, potlood op papier, 50 x 60 cm. Foto Ivo Wennekes. Jan Goossen, La Coneepeion (Working on Dreams) 1986, oil- stick op papier, 50 x 60 cm. Foto Ivo Wennekes. In de afgelopen tijd zijn verschillende versies ervan op exposities te zien geweest, en die nabij heid wekt telkens weer een schok op. Zo kinder lijk eenvoudig lijkt het, maar zo ingenieus blijkt het bedacht te zijn als je er de tijd voor neemt. Ook de maker stak er veel tijd in. Veel stalen modellen smeedde hij eigenhandig, of hij goot of zaagde ze zelf. In allerhande variaties, voordat hij uiteindelijk de meest effectieve en de meest spre kende vond. Bij een klein houten beeld zijn de bollen tot platte cirkels verworden, die als een soort schotels voor en aan het raamwerk hangen. Nog meer lijkt het hier zo te zijn dat ze er maar lukraak hangen. Per ongeluk ertegenaan geplakt. Niets is minder waar. Ze hangen precies waar ze moeten hangen, om de compositie zo zuiver te maken als die van muzieknoten. Nergens mag het vals klinken. Als je stil naar dat blanke model kijkt, zie je een opvallende overeenkomst met de meubels van Rietveld, die zo graag functioneel wilde zijn. Goossen heeft geen gebruik nodig. Die beelden zijn al functioneel genoeg. Ze drukken zijn gedachten uit voor ons. Zeeland we constateren dat hij soms te weinig energie besteedde aan het exposeren van zijn eigen werk, dat zo mooi paste in de tijd. Maar wellicht komt die kans nog. Er is een grote, nieuwe belangstel ling voor die stoere, ongenaakbare, ja soms afstandelijke beelden. Uiteindelijk verhuist Jan naar de zee. Met een grote omweg brengt Yvette hem in 2003 naar de grens van land en water, Vrouwenpolder. Het einde van een bedevaart. Op die route liet hij vele beelden achter, in alle uithoeken van het land. Maar wie eerst zijn tekeningen zag en weet heeft van zijn curieuze achtergrond, kijkt met een jonge blik. Die ziet structuren en herkent de wil tot afbakening en beweeglijkheid. Wat een pech dat hij maar zo kort in zijn droomland mocht wonen. Maar vooral, wat een pech dat wij nooit zo'n krachtig beeld hebben gekregen. Of komt dat nog? Vanuit Eindhoven verhuist Jan Goossen naar Voor meer informatie: www.jangoossen.com. Herpt, waar hij samen met zijn tweede vrouw Yvette Lardinois een oude melkfabriek ombouwt tot woonhuis en atelier. Ze ontvangen er veel Jan Goossen 51

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeland | 2013 | | pagina 13