musea die de collectie gaan zien als economisch
goed dat te gelde gemaakt kan worden, zoals
onlangs bleek in Gouda waar een waardevol
schilderij werd geveild om de financiële nood te
lenigen. De auteur vindt dat de genootschappen
de handen ineen moeten slaan en dat zij hun stem
verder moeten laten klinken dan binnen de
muren van de lezingenzaal!
Het Tijdschrift voor Nederlandse Taal- en Letter
kunde van de Maatschappij der Nederlandse
Letterkunde te Leiden (2012, 3-4) is een thema
nummer: welke rol dient 'buitenlandse literatuur'
- auteurs, literaire teksten en uitgevers - te spe
len in de geschiedschrijving van de Nederlandse
literatuur. Onderzoekers hielden zich al langer
bezig met uitwisseling van literatuur tussen
Nederland en Vlaanderen, nu wordt het onder
zoeksveld uitgebreid. Er zijn onder andere bijdra
gen waarin het draait om de negentiende-eeuwse
invloed van Franstalige, Duitstalige en Engelsta
lige literatuur. De rol van literatuurbemiddelaar,
zoals een universiteitsdocent, wordt besproken.
Vanuit een literair-wetenschappelijk perspectief
worden ook confrontaties met Aziatische cultuur
tradities belicht, aan de hand van teksten van
wereldreizigers. Alle bijdragen in het nummer
proberen antwoord te geven op de vraag naar de
rol die de receptie van buitenlandse literatuur
kan spelen in de Nederlandse literatuurgeschiede
nis.
In het driemaandelijks heemkundig tijdschrift
Het land van Beveren (2013, 1) staat een aardig
artikel over de grote betekenis van de raap (Bra-
sica rapa rapifora) voor de Waaslandse bevolking
(auteur R. Willems). Al in 1644 ontdekte de
Engelse edelman Richard Weston een revolutio
naire en doeltreffende landbouwmethode in het
Waasland. Men zaaide er rapen voor het vee dat
De raap, symbool van het Waasland, als heraldisch embleem
op het ereteken van de Orde van de Wase Raap. Uit: Het Land
van Beveren, jrg. LVI, nr. 1, maart 2013.
daarmee op stal gevoederd werd. Een methode die
zuinig uitviel, voedzaam was en de kwaliteit van
de mest zeer verbeterde. Met deze mest werd de
schrale grond zo vruchtbaar dat er zelfs vlas op
verbouwd kon worden, wat in die tijd grote
opbrengsten gaf. Als voedsel voor de mens was
de raap ook zeer de moeite waard; hij werd gezien
als redder bij hongersnood en graanschaarste. In
de volkskunde leefde het gezegde "Rapen doen
het gat gapen, iedere beet een scheet", en ook
werd de plant wel als heksenplant gezien. Voor
schilders was de raap een geliefd object. Geen
wonder dat rapendiefstal nogal eens voorkwam.
De gemeenten die bij de 'Keuren van Waas' hoor
den, hebben de raap als heraldisch symbool in
hun wapenschild geplaatst.
I B.RQB'.Ji oj-
72
Aanwinsten
