met een integraal plan als Waterdunen. Daar naast moet bedacht worden dat polders als de Oud- en Jong-Breskenspolder, ondanks het feit dat ze dateren uit de zeventiende eeuw, in Zee land heel veel voorkomen en als verschijnings vorm dus niet zeldzaam zijn. Als regel neemt het belang van natuurgebieden toe met hun oppervlakte. De omvang van Water dunen kan daarom zonder meer als de belangrijk ste kwaliteit ervan gezien worden. Alleen al om die reden moet het plan positief gewaardeerd worden: eindelijk wordt een substantiële bijdrage geleverd aan de verbrede kustontwikkeling met aanzienlijke landschappelijke verbeteringen, die dit gebied hard nodig had. Het natuurlijk karakter en de geboden mogelijkheden tot een goede bele ving van de natuur vormen eveneens waardevolle aspecten van het plan. Overigens is ten opzichte van het lage open deel van het gebied het duingebied nog wel erg bescheiden van proporties en ook niet geheel aaneengesloten. Een stevige en meer robuuste duingordel die zich vanaf de Groese Duintjes tot aan Schoneveld bij Breskens uitstrekt, was fraaier geweest. Een zwakke schakel op deze locatie vraagt toch als het ware om een stevige duin gordel. Daarnaast zijn de kool en de geit nogal gespaard; er is letterlijk om elke bestaande woning heen gegaan en dat doet hier en daar afbreuk aan de eenheid van het plan. De keuze om het gebied geen getijbeweging te geven, dus daadwerkelijk te ontpolderen (hoewel het in de ogen van veel Zeeuwen wel als zodanig wordt gezien), maakt de ecologische onderbouwing van het plan mager. Dit blijkt onder meer uit de rela tief geringe bijdrage die het plan levert aan het natuurherstel van de Westerschelde, vanwege de toch maar beperkte estuariene dynamiek die het plan kenmerkt. Voor het slagen van het project moeten nog belangrijke afbreukrisico's vermeden worden. De toekomstige architectuur van de geplande bebou wing, de 'rode' component, is daarvan een van de belangrijkste. Toch kan Waterdunen zeker als een aanwinst voor West-Zeeuws-Vlaanderen worden gezien. Het succes van Waterdunen staat in schril con trast met wat thans elders in het kustgebied gere aliseerd wordt. De rode component voert daar de boventoon; bij het groene Waterdunen is dit gelukkig niet het geval. Er was maatschappelijk verzet tegen Waterdunen. De aanleg werd door veel mensen in de streek gelijkgesteld aan ontpol deren. 16 Waterdunen

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeland | 2015 | | pagina 18