Zeeland 25.2 en grazige pioniervegetaties overheersten. Ver stuivingen kwamen alleen op kleine schaal voor, omdat de duinmeiers ervoor zorgden dat groot schalige verstuivingen werden vastgelegd. De duinen in Zeeland en Holland werden dus op veel plaatsen op min of meer dezelfde manier gebruikt. Voor de eigenaren (in Zeeland in de zeventiende en achttiende eeuw vaak de prins van Oranje of de Staten van Zeeland) was het verpachten van de duinen voor de konijnen vangst een zeer aantrekkelijke gebruiksvorm die, zeker in de zeventiende eeuw, behoorlijk veel geld in het laatje bracht. Deze situatie veranderde op het einde van de zeventiende eeuw en in het begin van de acht tiende eeuw. Konijnenwaranden gingen minder opbrengen en tegelijkertijd veranderden ook de opvattingen over het gebruik van woeste grond. Onder invloed van de Verlichting werden konij nenwaranden en konijnenvangst steeds meer beschouwd als uitwassen van conservatieve feo daliteit. De fysiocraten, vroege voorlopers van het liberalisme, waren hartstochtelijke pleitbezor gers van het ontginnen van woeste gronden voor landbouw en bosaanleg, ook in de duinen. Deze combinatie van sterk verminderde opbrengsten en nieuwe sociaaleconomische en culturele opvattingen, zorgde ervoor dat in het midden van de achttiende eeuw vrijwel overal in de duinen van de Zeeuwse en Zuid-Hollandse eilanden de konijnenwaranden verdwenen. Alleen op Schou wen is men nog tot in de negentiende eeuw door gegaan met het verpachten van de konijnen vangst. Dat kwam omdat delen van deze duinen toen al aan het stuiven waren en zich minder leenden voor andere vormen van duingebruik, zoals landbouw en bosaanleg. De tweede periode van duingebruik loopt van het midden van de achttiende eeuw tot het mid den van de twintigste eeuw. In die periode wis selden veel duingebieden van eigenaar. Op de Zuid-Hollandse eilanden waren de Staten van Holland onder invloed van de teruglopende opbrengsten al in de achttiende eeuw begonnen Grootschalige duindynamiek. Maar weinig planten zijn in staat om zich in dit landschap, waar dynamiek overheerst, te handhaven. In de duinen van Schouwen en Walcheren kreeg dit landschap in de negentiende eeuw de overhand toen het door de voorlopers van de Dienst der Domeinen aan zijn lot werd overgelaten. Foto A.M.M. van Haperen. Biodiversiteit in de duinen

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeland | 2016 | | pagina 23