Genootschapszaken
Vijftig jaar werkgroep Geologie
Op 12 maart jl. hield de werkgroep Geologie een
symposium om te vieren dat zij vijftig jaar gele
den werd opgericht. Drie gerenommeerde lande
lijke sprekers hielden voor de goedgevulde aula
van de ZB (ZB| Zeeuwse Bibliotheek en Planbu
reau) een voordracht en de voorzitter, P.H. de
Dreu, vertelde in het kort iets over de geschiede
nis van de werkgroep.
De eerste spreker, dr. Salomon Kronenberg,
geoloog en emeritus hoogleraar aan de Techni
sche Universiteit van Delft, hield een voordracht
over de verschijningsvorm van de aarde in vroe
gere geologische tijdperken: 'De aarde: rood,
groen en wit'. Onze planeet verandert voortdu
rend, het land daalt of rijst, de zeespiegel doet net
zo. Het koolstofdioxidegehalte is nooit constant
geweest, soms lager en soms hoger. Soms was de
aarde heel koud (wit), soms heet en vochtig
(groen) of heet en droog (rood). Gebergten komen
omhoog en slijten weer af. Alles is met een geolo
gische bril op zeer relatief.
Dr. Jelle Reumer, als hoogleraar paleontologie
verbonden aan de Rijksuniversiteit van Utrecht,
hield een voordracht over Nederlandse fossielen
die je op veel, ook onverwachte, plaatsen kunt
vinden. In vogelvlucht ging hij aan de hand van
fossielen door de Nederlandse geologie.
Dr. Wim Backhuijs, die vroeger colleges
Geschiedenis van de natuurwetenschappen gaf
aan Wageningen Universiteit en Research, hield
voor de aanwezigen, haast allemaal liefhebbers
en verzamelaars, een humoristische en relative
rende voordracht over verzamelaars, verzamelen
en verzamelingen en filosofeerde erover wat er
later van ieders verzameling terecht zou komen.
Laten we eerlijk zijn, zei hij, we verzamelen voor
onszelf en later is niemand meer in uw noeste
vlijt en in uw verzameling geïnteresseerd, op
hooguit een enkele verzameling na, waar Natura-
lis of een ander museum wellicht belangstelling
voor heeft. Uiteindelijk, maar hij sprak het net
niet uit, is het wellicht ook iets om aan te denken:
de schelpen gewoon weer op het strand uit
strooien. Na afloop was dat onder de aanwezigen
wel een onderwerp.
Na de lezingen werd het jubileumboek van de
werkgroep gepresenteerd. De inleiders kregen een
exemplaar, evenals de eindredacteur Harry Raad,
die voor al zijn werk flink in het zonnetje gezet
werd. Na afloop was er een gezellig samenzijn.
Gerard Heerebout
In memoriam Eric-Jan Weterings
Op 12 maart jl. overleed onze redacteur drs.
Eric-Jan Weterings; hij werd slechts 55 jaar.
Eric-Jan tobde al langer met zijn gezondheid
en dat was ook de reden waarom hij enige
jaren geleden zijn hoofdredacteurschap beëin
digde. Het leek de goede kant op te gaan en we
waren blij dat hij vorig jaar weer tot de redac
tie kon toetreden, ditmaal als 'boekenredac-
teur'. Zelf besprak hij graag (auto)biografieën,
een genre dat zijn speciale belangstelling had.
Daarnaast nam hij de verslaglegging van rele
vante activiteiten binnen het Genootschap
voor zijn rekening. In deze laatste activiteit
was zijn vroegere journalistieke werk goed
zichtbaar.
Helaas kreeg hij eind vorig jaar weer pro
blemen met zijn gezondheid, die uiteindelijk
geleid hebben tot zijn overlijden. Op zijn
begrafenis was de redactie vertegenwoordigd
om daar afscheid van hem te nemen.
Wij zijn Eric-Jan erkentelijk voor het vele
werk dat hij, eerst als hoofdredacteur, later als
'boekenredacteur' en chroniqueur van het
Genootschap, voor ons tijdschrift en daarmee
voor het Koninklijk Zeeuwsch Genootschap
der Wetenschappen, heeft verricht.
De redactie
76
Genuotschapszake
