M Zeeland 25.3 '/m een groots afscheid georganiseerd. Zimmerman, oud-directeur van de hbs, herinnerde er bij die gelegenheid aan dat in 1930 vijftienhonderd handtekeningen onder een verzoekschrift stonden om Martens voor het Gasthuis te behouden. Mar tens vestigde zich in Astene aan de Leie, opende er een polikliniek, een dieetkliniek en werd een beroemd man. Wederom professor in Gent. In de Tweede Wereldoorlog was Martens, hoe wel hij vrijwel volledig in zijn werk opging, zijn idealen niet vergeten. Hij ondertekende in augus tus 1940 de oproep van het Vlaamsch Nationaal Verbond (VNV) voor een nieuwe Volksbeweging, trad toe tot het antisemitische en fascistische VNV. In september 1944 werd Martens als hoog leraar ontslagen. De krijgsraad veroordeelde hem tot tien jaar gevangenisstraf en drie miljoen frank boete wegens politieke collaboratie. In 1948 kwam Martens vrij. Hij hervatte zijn medische praktijk in Astene. Tack In Middelburg kregen de activisten nog een beroemdheid: Pieter Lodewijk Tack. Hij werd geboren als Pierre Louis in 1870 in Humbeek, ten noorden van Brussel, volgde het atheneum te Antwerpen en studeerde vervolgens Germaanse filologie in Gent. Tijdens zijn studie was Tack actief in de Vlaamsgezinde studentenbeweging. In 1872 trouwde hij de Duitse Marguerite Stölben. Na zijn promotie tot doctor in de Germaanse filo logie werd Tack leraar. De flamingant Tack koos bij het begin van de Eerste Wereldoorlog voor het activisme. Als lid van een commissie bereidde hij de heropening van de Gentse universiteit in 1916 voor. Hij werd er benoemd tot hoogleraar in de Nederlandse taalkunde. In dat jaar werd hij even eens directeur-generaal voor het hoger onderwijs van het Vlaamse ministerie van Wetenschappen en Kunsten. Inmiddels was immers onder toezicht van de Duitse bezetters de bestuurlijke scheiding doorgevoerd. Bij de oprichting van de Raad van Vlaanderen op 4 februari 1917 aanvaardde Tack het voorzit terschap. Hij maakte deel uit van de afvaardiging die op 3 maart te Berlijn door de Duitse rijkskan selier werd ontvangen. In november 1918 week Tack uit naar Duitsland. Na enige tijd kwam hij in Arnhem wonen en ging weer studeren voor Nederlandse diploma's. Op 28 februari 1920 werd hij (met vijf andere leden van de Raad van Vlaan deren) bij verstek ter dood veroordeeld. In 1921 vroeg Tack bij het ministerie toestemming om aan een Rijksschool in Nederland te gaan doce ren. Het werd geweigerd, naar men aanneemt onder druk van de Belgische regering. Wie de 4 Pieter Lodewijk Tack (Humbeek 1870 - Nijmegen 1943), Belgisch germanist, deskundige op het gebied van de naamkunde, leraar aan verschillende athenea, Vlaams-nationalistisch voorman, voorzitter van de Raad van Vlaanderen, hoogleraar aan de vervlaamste universiteit van Gent. Vluchtte voor zijn terdood veroordeling via Duitsland naar Nederland. Werd leraar in Mid delburg. ADVN, Antwerpen. kranten raadpleegt met betrekking tot de 'kwes- tie-Tack' vindt van september tot en met decem ber 1922 vele berichten, ingezonden brieven, beschouwingen, verklaringen en protesten. Drie jaar later, op 11 juli 1925, kreeg Tack wel een vergunning tot het geven van middelbaar onderwijs. In de laatste week van oktober 1925 volgde Tacks benoeming tot leraar in de Neder landse taal- en letterkunde en correspondentie aan de handelsdag- en avondschool te Middel- Vlaamse activisten 115

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeland | 2016 | | pagina 27