26-jarige Campert, die zich zo nu en dan nog schaamt voor een vroeg geschreven gedicht. Amper vijfjaar na zijn schrijven in Ons Zeeland bracht Campert eerst in 1934 Die in het donker en in 1935 de streekroman Wier uit, welke laatste in de omgeving van Zoutelande en de lichtwachters- woning bij het Kustlicht speelt, maar waarvoor ook zeker gebeurtenissen en personen in Westka- pelle en elders op het eiland model hebben gestaan. Wier werd in 1955, 1970 en 1974 in een herziene versie als Kerend getij uitgebracht. De distinctie tussen de notabelen van het dorp en de oorspronkelijke inwoners blijft net als in het echte leven van Campert, ondanks de liefde voor het dorp, toch merkbaar, en ook al zegt hij over Walcheren en in het bijzonder Westkapelle: "Geen land en geen volk is mij liever", het is duidelijk dat hij het Zeeuws en de lokale varianten daar van nooit goed beheerst heeft. Anders dan we tegenwoordig helaas bij te veel regionale publicaties zien is deze uitgave wel bij - zonder verzorgd, en dat komt omdat zowel uitge ver, beeldredactie als tekstredactie nauwgezet te werk zijn gegaan. Ans Dingemanse-Dieleman schreef een korte inleiding en zocht de treffende foto's die passen bij het feuilleton van Campert bij elkaar, waarbij ze er vaak in geslaagd is bepaalde landschappen, huizen en andere zaken die ook exact dateren van de tijd die Campert beschreef terug te vinden in diverse beeldbanken. Aad de Klerk verzorgde niet alleen de 'verant woording en toelichting', maar typte woord voor woord de originele teksten over uit Ons Zeeland van 1928 en 1929. Uitgever Adriaan Langendonk bracht de partijen bijeen en zorgde voor het con tact met Remco Campert. Hoewel deze afzag van het schrijven van een voorwoord bevat het boekje hierdoor wel een zeer passend gedicht van Remco Campert dat gewijd is aan diens vader en enkele van zijn gedichten. Het boekje werd in het voor jaar gepresenteerd in de Kloveniersdoelen in Mid delburg, waarbij Remco Campert helaas verhin derd was. Is er dan helemaal niets op te merken aan dit boekje? Weinig. Graag had ik meer toelichting en verantwoording bij de teksten gezien, maar het moet gezegd dat dit persoonlijk is, en het wellicht dubbelop was geweest met het oog op de biografie van Renders. Ook zijn de noten bij de tekst op een nogal vreemde manier in de pagina's geland. Minieme kanttekeningen dus bij een prachtboekje dat iedereen die van het Walcherse landschap en zijn bewoners houdt gerust kan aanschaffen, want met deze uitgave krijgt Jan Campert de plaats in de Walcherse samenleving terug die hij verdient. Al was het alleen maar omdat hij de lof zang over het vooroorlogse Walcheren bezingt: "Daar is geen als dit mijn land, besloten tusschen zee en strand" (uit: Lof van Walcheren). Johan Francke Patrick Meire, Dinska Amery en Misjel Decleer, De Schelde, van bron tot monding. University Press Antwerp 2015. 264 pag., ISBN 978-90-5718 380-5. Prijs 29,95 Patrick Meire is als hoogleraar verbonden aan de Universiteit van Antwerpen voor de disciplines ecologie, milieuwetenschappen en integraal waterbeheer; Dinska Amery is natuur- en stads- gids te Damme en Misjel Decleer is natuurfoto graaf te Brugge. Tezamen hebben ze een prachtig boek over de Schelde gemaakt, waar werkelijk alles overzichtelijk in staat. De Schelde is eigenlijk maar een kleine rivier, die nauwelijks stroomt. In het Franse deel stroomt het water nog een beetje. Maar vanaf de Frans- Belgische grens tot aan de monding is het verval over zo'n 250 kilometer maar 16 meter. Dat is dus 6 centimeter per kilometer. Het belang van de Schelde zit hem dus niet in de eigenschappen van de rivier, maar veeleer in het prachtige gebied waar hij doorheen stroomt: Vlaanderen. Het boek is heel logisch opgebouwd. In de inleiding wordt aandacht geschonken aan de Schelde in vroegere geologische tijden en na wat algemene gegevens wordt de huidige rivier de Schelde en alles wat erbij hoort uitgebreid door- Boekbesprekingen

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeland | 2016 | | pagina 49