i
Zeeland 26.1
*Ff
r:±r
Vlïsainéen
j- .r
r-f-
iLAlft
'■^IranJ rrijif kleri:1 'jjiidhus;'.
Gezicht op het Badstrand aan de Boulevard Evertsen te Vlissingen. Prentbriefkaart, ZA, ZG, ZI, P4492.
temin wat desolaat op het strand. Het strandsei-
zoen is op het moment van schilderen nog niet in
alle hevigheid begonnen.
Wat de gebouwen betreft, is het gebouw links
het prominentst. De aquarel krijgt dan ook de
naam 'Gezicht op het eerste badhuis te Vlissin
gen'. Niet onbelangrijk. Terwijl Scheveningen en
Domburg al over de eerste uitbreidingen als bad
plaats nadenken, komt het badleven in Vlissingen
nog maar aarzelend op gang.
Het eerste badhuis van Vlissingen wordt in
1872 geopend.2 We lezen in de Vlissingsche Cou
rant van 5 mei 1872 dat de heren Maters en
Scheijbeler zich verantwoordelijk stellen voor de
bouw en exploitatie ervan. De badkoetsjes om te
baden die daarbij horen zullen zoveel mogelijk
ingericht worden naar Schevenings model. De
eerste jaren is het badhuis en het uitbaten van het
strand een particulier initiatief. In 1875 vormen
drie Antwerpse heren aangevuld met de heer
Maters een nieuwe maatschappij. Er zijn ups en
downs voor de ondernemers. Later, in 1883,
neemt de gemeente Vlissingen het badhuis en het
strand over. Burgemeester Arie Smit en waarne
mend secretaris Francois Nicolaas van der Bilt
kopen niet alleen het gebouw, maar ook de vier
badkoetsen, het schuurtje tot berging van het
materieel en de stalling van het paard. Dit alles
voor 8.500 gulden. De gemeente zorgt er vervol
gens voor dat de Badhuisstraat wordt aangelegd,
zodat er een goede verbinding komt tussen Vlis-
singen-Bad, ongeveer waar nu de Leeuwentrap is,
en de stad Vlissingen, de huidige binnenstad.3
Het gaat goed met het badleven, al melden de
kranten in juli 1877 in een overzicht van de drie
Zeeuwse badplaatsen Domburg, Westkapelle en
Vlissingen, dat de badplaats Vlissingen "zeker
nog meer gezocht zou zijn, indien men er minder
last had van de kwallen".4 Aan de boulevard wor
den later meer voorziening gebouwd, zoals een
grand hotel.
Op de aquarel van Hollestelle kunnen we nog
't Is vol van schatten hier
