De foto's en de tekst vertellen het verhaal van de modernisering van Goes, een ontwikkeling die in zekere zin illustratief is voor die van alle steden in Nederland. Amsterdam beleefde in deze tijd zijn tweede Gouden Eeuw. De stad brak buiten haar zeventiende-eeuwse vesten en nieuwe wij ken, zoals de Pijp, werden in snel tempo aange legd. De bouw van een immens groot spoorweg station en het imposante Rijksmuseum gaven de stad allure. De aanleg van het Noordzeekanaal leidde tot een opleving van de economie. De bevolkingsaanwas was gigantisch. In Goes was de modernisering minder spectaculair. De bevol kingsgroei bleef bescheiden en pas na de Eerste Wereldoorlog werden ten zuiden en ten oosten van de stad nieuwe wijken aangelegd. De vesten waren toen al deels gedempt. De economie veran derde nauwelijks van karakter. In Goes kwam geen industrie van de grond. Het stadje bleef, zeker in vergelijking met veel andere steden, een "schamele landstede", en behield zijn agrarisch- stedelijk karakter. Winkeltjes en ambachtelijke nijverheid bleven als vanouds de kurken waarop de economie dreef. Als er al veranderingen waren, voltrokken die zich geleidelijk en ik vraag me af of de Goesenaren er toen veel van hebben gemerkt. Dat het straatbeeld is veranderd, zal echter geen mens ontkennen en de door Schmid uitgekozen foto's laten dit duidelijk zien. Het zijn de vele afbeeldingen het boek aan trekkelijk maken. Over de tekst ben ik wat minder tevreden. Hoewel er een helder en vlot leesbaar verhaal wordt gepresenteerd, is te merken dat de auteur geen historicus is. Niet alleen wordt de tekst in bepaalde hoofdstukken ontsierd door onvolkomenheden, af en toe bevat het verhaal ook feitelijke onjuistheden. Dat een stadje als Goes in deze periode "revo lutionaire veranderingen" onderging, zoals de schrijver in het voorwoord betoogt, is onjuist. Het veranderingsproces was daarvoor te traag en het karakter van de stad veranderde niet wezenlijk. Hoewel annotatie in een boek als dit onnodig is, had ik wel graag een bronvermelding gezien, niet alleen omdat er over deze periode talrijke publi caties zijn verschenen, maar ook en vooral om de auteur en zijn lezers te beschermen tegen de soms storende fouten die het werk bevat. Zo had de kinderwet van de liberaal Van Houten nauwelijks invloed op de situatie in Goes. Voor de vele dienstboden en jeugdige thuiswerkers die het stadje kende, zoals de erwtenlezers, had de wet geen enkele betekenis. Hun werkzaamheden vie len namelijk niet onder deze wet. Dat de armenzorg "geheel op particulier initi atief" berustte, zoals Schmid beweert, is onzin. De algemene armbesturen, gesubsidieerd uit de gemeentekas, en de kerkelijke instellingen van weldadigheid namen het leeuwendeel van de zorg voor hun rekening. De ondersteuning van de vele particuliere verenigingen was in vergelijking daarmee slechts marginaal. Dit had de auteur moeten weten als hij zich wat meer had verdiept in de vakliteratuur. Ten slotte nog een kritische kanttekening bij de afbeeldingen. Hoewel de meeste foto's helder en functioneel zijn, had ik er graag wat nadere informatie bij gewild. Wie was de maker? Uit welk jaar dateren ze precies? Waarom werden ze genomen? In opdracht van iemand en zo ja, wie? De beantwoording van dit soort vragen is essen tieel als men de betrouwbaarheid en representati viteit van dit historische bronnenmateriaal wil onderzoeken. Deze kritische opmerkingen nemen niet weg dat het een mooi fotoboek is geworden met een leuk, lopend verhaal. Een verhaal dat vele men sen, in en buiten de stad, ongetwijfeld zal aan spreken. Een boek dat alleen al daarom de moeite van het aanschaffen waard is. Albert L. Kort studeerde geschiedenis, is werkzaam in het voortgezet onderwijs 38 B o e k b esprek i n g en

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeland | 2017 | | pagina 40