De Rondgangers de verdwenen volkscultuur rond colporteur*, zwervers en kansspclcrs in de Zeeuwse delta, Vlaanderen, Brahaiu cn zuidelijker Phons Bakx, De Rondgangers - de verdwenen volkscultuur rond colporteurs, zwervers en kans spelers - in de Zeeuwse delta, Vlaanderen, Brabant en zuidelijker, Stichting Antropodium, Middelburg 2017, 378 blz, geïllustreerd. Prijs 25,- excl. por tokosten. Te bestellen bij de auteur: phonsbakx@ antropodium.tweakdsl.nl Het zijn mensen die nog steeds tot de verbeelding spreken, mensen die aan de zelfkant van de 'geordende' maatschappij leefden. 'Varende luy- den' werden ze genoemd door de Nederlandse his toricus D.Th. Enklaar, die in 1937 een aparte stu die wijdde aan deze groep mensen voor wie tot dan toe nauwelijks belangstelling bestond in de geschiedschrijving. Zonder vaste woon- of ver blijfplaats trokken ze het land door: te voet, op een fiets of achter een hondenkar, voortdurend op zoek naar klanten voor hun negotie. Ze brachten de meest verschillende waren aan de man en ver spreidden de laatste nieuwtjes. Eens waren ze met velen: alleen al in België liepen er aan de voor avond van de Eerste Wereldoorlog zo'n dertien duizend van rond, en dat in een periode waarin hun aantal reeds fors was gedaald. Over deze bonte stoet van venters, leurders en kramers is niet zo veel bekend. Omdat de schriftelijke bron nen te weinig informatie geven, is een onderzoe ker bijna automatisch aangewezen op de monde linge overlevering, het ongestolde en daardoor niet altijd even betrouwbare geheugen van de mensheid. Niet voor niets is de studie van Phons Bakx dan ook voor een belangrijk deel samenge steld op basis van 'oral history', hier en daar aan gevuld met en ondersteund door schriftelijke bronnen. Bakx trakteert de lezer op een overstelpende hoeveelheid 'sappige' anekdotes, waarin de perso nen die hij van nabij observeert en vervolgens beschrijft, tot leven worden gebracht. Wie smult er niet van het verhaal over Wullempje de Bart uit Hoedekenskerke, die met een houten venter- kist op zijn rug het dorp rondging? In de onderste lade van de kist bevond zich achterin een klein laadje, dat door Wullempje 't vieze schuufje' werd genoemd. Lange tijd wisten de mensen niet wat erin zat of ze durfden het hun kinderen niet te vertellen. Pas jaren later kwam uit dat Wullempje er condooms in had opgeborgen, die hij enkel onder zijn meest vertrouwde klanten verhandelde. De rondgangers werden gedoogd, vertrouwd werden ze echter zelden. Soms kwam de overheid met een regelrecht verbod, bijvoorbeeld indien de belangen van de gilden of die van de reguliere handel op het spel stonden. Meer dan eens kwa men de leurders in aanvaring met de gezeten bur gerij en de handhavers van de openbare orde. Veldwachter Van Almkerk uit Schore kon daar over meepraten. Toen hij in 1937 de Middelburger 110 B o e k b espreki n g e

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeland | 2017 | | pagina 32