Zeeland 28.3
moderne tijden, naar zeebouw. En de 10.000 jaar
achterstand die we op de traditionele landbouw
hebben zo snel mogelijk in te halen. Liefst zonder
de fouten te maken die daar zijn gemaakt, en
gebruikmakend van de goede ervaringen die
daarin zijn opgedaan. Er lonkt in zeebouw een
zeer aantrekkelijk toekomstperspectief, bijna te
mooi om waar te zijn: hoogwaardige plantaardi
ge voedselproductie, een circulaire of bio-based
economie, schone zeeën en oceanen, verhoogde
mariene biodiversiteit en een schier onuitputtelij
ke bron van CO2-neutrale energie en voedsel. Op
het NIOZ zien we het als een wetenschappelijke
en maatschappelijke uitdaging om eraan bij te
dragen om dit voor elkaar te krijgen.
Een extra dimensie aan de mogelijkheden
van zeewierteelt kan gegeven worden door het te
combineren van waterveiligheid en voedsel- en
energieproductie. Er zijn in Zeeland concrete
plannen om dat te gaan uitproberen. Denk daarbij
aan nieuwe ontwerpen van klimaatbestendige
dijken (dubbele dijken) die het mede mogelijk
maken om bijvoorbeeld zeewier of mosselen te
telen, terwijl het stromende water wordt gebruikt
voor de opwekking van energie. Zo'n combinatie
wordt nu nog nergens gedaan, maar biedt goede
perspectieven.
Samenvattend: de teelt van zeewier ziet er
veelbelovend uit. Er ontbreekt nog veel kennis
over zeewier, en er zal in de praktijk nog veel
werk gedaan moeten worden om grootschalige
zeewierteelt mogelijk te maken. En dat zal tijd
kosten. Voor Zeeland liggen er goede kansen
om zowel in het onderzoek als in de teelt zelf
bijdrages te leveren aan de duurzame productie
van zeewierbiomassa. En om de vraag van de titel
niet onbeantwoord te laten: nee, zeewier zal niet
de oplossing voor alle problemen zijn, maar kan
wel deeloplossingen bieden.
Zeewier
85
