gen geschreven. Zijn zijn monsters misschien
gewoon een product van zijn fantasie, zonder
bijbedoelingen? Nadat Vandenbroeck heel veel
elementen heeft behandeld die kunnen helpen bij
de interpretatie van de Garden of Earthly Delights
komt hij tot de conclusie dat in elk geval een
gedeelte van de symboliek op het centrale deel
van het schilderij een negatieve betekenis heeft.
Daarom is het onmogelijk te concluderen dat het
werk een positieve uitstraling heeft, zoals je van
het paradijs zou verwachten.
De Koninklijke Academie voor Nederlandse
Taal en Letteren in Gent stuurde het nummer van
de Verslagen en Mededelingen 2018, onder de titel:
Anton van Wilderode, leraar in de letteren.
D. de Geest gaat in zijn artikel 'Anton van
Wilderode, de laatste der priester-dichters?' in
op de dubbele identiteit die doorgaans aan de
figuur en het werk van Anton van Wilderode
wordt toegeschreven. In interviews en beschou
wingen blijken beide rollen moeilijk uit elkaar
te houden: een authentiek dichterschap en een
religieus en maatschappelijk engagement. Het
gaat om een structurele problematiek van de
naoorlogse Vlaamse literatuur. De cruciale vraag
is in hoeverre het religieuze iets toevoegt of
afbreuk doet aan de waarde van de literatuur.
Van Wilderode heeft nooit bezwaar aangetekend
tegen de karakterisering priester-dichter, maar
toch stonden voor hem beide activiteiten - pries
terschap en dichterschap - onafhankelijk naast
elkaar. Hij heeft herhaaldelijk het feit veroordeeld
dat katholieke schrijvers pas de grootste lof krij
gen toegezwaaid als zij zich van het katholicisme
verwijderen. Zijn priesterschap stond echter zijn
dichterschap op geen enkel ogenblik in de weg, al
heeft het wel de fundamenten daarvan bepaald.
Hierna schrijft E. Spinoy over de opmerkelijke
rol van Anton van Wilderode als poëzieleraar en
inspirator van een aantal zelf bekend geworden
schrijvende oud-leerlingen, onder andere Tom
Lanoye en Paul Snoek. J. Van Iseghem behandelt
in 'De dubbelfluit in het licht van de literatuurdi-
dactiek toen en nu' het befaamde schoolboek De
dubbelfluit van Anton van Wilderode. Dit leesboek
voor 'gemotiveerde leerlingen en andere geïnte
resseerde lezers' verscheen in 1968. Als laatste
komt W. Verbaal met een stuk: 'Vertolker? Ver
taler? Dichter? De klassieken in de woorden van
Anton van Wilderode'. Zijn Vergiliusvertalingen
worden hier vergeleken met die van Ida Gerhard
en Joost van den Vondel: hoe verhouden zich de
verschillende vertaaltechnieken zich tot het ori
gineel en vooral tot de eigentijdse poëtica.
Holland, historisch tijdschrift (2019, 3) heeft
als ondertitel: Schimmige zaken in Holland. In
dit nummer komen uiteenlopende historische
voorbeelden van schimmige praktijken van
Hollandse ondernemers aan het licht, die de
laatste tijd onderwerp van debat waren. Zo werd
bekend dat Heineken voor campagnes al jaren
promotiemeisjes inzet, die heel ver moeten gaan
om het Hollandse bier aan de man te brengen. R.
Kroeze begint met de bedrijfsgeschiedenis van
Heineken in een breder internationaal perspec
tief, niet alleen op het gebied van de (verzwegen)
schimmige kanten, maar vooral wat betreft het
gebruik van de geschiedenis. Waarom en hoe
gebruiken bedrijven hun geschiedenis? En wat
kunnen Hollandse bedrijven als Heineken leren
van internationale gevallen? Bedrijfsgeschiede
nissen worden meestal in opdracht geschreven
en leiden vaak tot discussie omdat naast profes
sionele historici afgevaardigden van het bedrijf
meelezen. Onderzoek heeft ook laten zien dat
binnen een bedrijf soms allerlei verhalen de ronde
doen over oprichters en invloedrijke directeuren,
waarbij de scheiding van waarheid en verzinsel
niet altijd even duidelijk is. Zo was het positieve
imago van Freddy Heineken op de werkvloer zo
groot, dat hij als een altijd aanwezig kracht werd
beschouwd, zelfs als hij in werkelijkheid maar af
en toe langskwam. Om verschillende redenen is
het kennen van de eigen geschiedenis van belang
voor bedrijven: ze kunnen die actief inzetten ter
bevordering van de saamhorigheid en om de re
putatie en de binding met klant en burger te ver
groten. Een bedrijf kan ook de zwarte bladzijden
zelf openbaar maken om vervelende verrassingen
in de toekomst te voorkomen.
144
Aanwinsten