gen geschreven. Zijn zijn monsters misschien gewoon een product van zijn fantasie, zonder bijbedoelingen? Nadat Vandenbroeck heel veel elementen heeft behandeld die kunnen helpen bij de interpretatie van de Garden of Earthly Delights komt hij tot de conclusie dat in elk geval een gedeelte van de symboliek op het centrale deel van het schilderij een negatieve betekenis heeft. Daarom is het onmogelijk te concluderen dat het werk een positieve uitstraling heeft, zoals je van het paradijs zou verwachten. De Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal en Letteren in Gent stuurde het nummer van de Verslagen en Mededelingen 2018, onder de titel: Anton van Wilderode, leraar in de letteren. D. de Geest gaat in zijn artikel 'Anton van Wilderode, de laatste der priester-dichters?' in op de dubbele identiteit die doorgaans aan de figuur en het werk van Anton van Wilderode wordt toegeschreven. In interviews en beschou wingen blijken beide rollen moeilijk uit elkaar te houden: een authentiek dichterschap en een religieus en maatschappelijk engagement. Het gaat om een structurele problematiek van de naoorlogse Vlaamse literatuur. De cruciale vraag is in hoeverre het religieuze iets toevoegt of afbreuk doet aan de waarde van de literatuur. Van Wilderode heeft nooit bezwaar aangetekend tegen de karakterisering priester-dichter, maar toch stonden voor hem beide activiteiten - pries terschap en dichterschap - onafhankelijk naast elkaar. Hij heeft herhaaldelijk het feit veroordeeld dat katholieke schrijvers pas de grootste lof krij gen toegezwaaid als zij zich van het katholicisme verwijderen. Zijn priesterschap stond echter zijn dichterschap op geen enkel ogenblik in de weg, al heeft het wel de fundamenten daarvan bepaald. Hierna schrijft E. Spinoy over de opmerkelijke rol van Anton van Wilderode als poëzieleraar en inspirator van een aantal zelf bekend geworden schrijvende oud-leerlingen, onder andere Tom Lanoye en Paul Snoek. J. Van Iseghem behandelt in 'De dubbelfluit in het licht van de literatuurdi- dactiek toen en nu' het befaamde schoolboek De dubbelfluit van Anton van Wilderode. Dit leesboek voor 'gemotiveerde leerlingen en andere geïnte resseerde lezers' verscheen in 1968. Als laatste komt W. Verbaal met een stuk: 'Vertolker? Ver taler? Dichter? De klassieken in de woorden van Anton van Wilderode'. Zijn Vergiliusvertalingen worden hier vergeleken met die van Ida Gerhard en Joost van den Vondel: hoe verhouden zich de verschillende vertaaltechnieken zich tot het ori gineel en vooral tot de eigentijdse poëtica. Holland, historisch tijdschrift (2019, 3) heeft als ondertitel: Schimmige zaken in Holland. In dit nummer komen uiteenlopende historische voorbeelden van schimmige praktijken van Hollandse ondernemers aan het licht, die de laatste tijd onderwerp van debat waren. Zo werd bekend dat Heineken voor campagnes al jaren promotiemeisjes inzet, die heel ver moeten gaan om het Hollandse bier aan de man te brengen. R. Kroeze begint met de bedrijfsgeschiedenis van Heineken in een breder internationaal perspec tief, niet alleen op het gebied van de (verzwegen) schimmige kanten, maar vooral wat betreft het gebruik van de geschiedenis. Waarom en hoe gebruiken bedrijven hun geschiedenis? En wat kunnen Hollandse bedrijven als Heineken leren van internationale gevallen? Bedrijfsgeschiede nissen worden meestal in opdracht geschreven en leiden vaak tot discussie omdat naast profes sionele historici afgevaardigden van het bedrijf meelezen. Onderzoek heeft ook laten zien dat binnen een bedrijf soms allerlei verhalen de ronde doen over oprichters en invloedrijke directeuren, waarbij de scheiding van waarheid en verzinsel niet altijd even duidelijk is. Zo was het positieve imago van Freddy Heineken op de werkvloer zo groot, dat hij als een altijd aanwezig kracht werd beschouwd, zelfs als hij in werkelijkheid maar af en toe langskwam. Om verschillende redenen is het kennen van de eigen geschiedenis van belang voor bedrijven: ze kunnen die actief inzetten ter bevordering van de saamhorigheid en om de re putatie en de binding met klant en burger te ver groten. Een bedrijf kan ook de zwarte bladzijden zelf openbaar maken om vervelende verrassingen in de toekomst te voorkomen. 144 Aanwinsten

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeland | 2019 | | pagina 26