Zeeland 29.1 Anya Marinissen (red.), Wat over bleef, drie VOC- routes op Walcheren. ZB|Planbureau en Bibliotheek van Zeeland. Perfectum Praesens Futurum deel 5, 60 pagina's. Middelburg 2019. ISBN 978-90 72151-99-5. 4,95 Alweer een vljfde deeltje ln de klelne reeks (zowel wat formaat betreft als ook in de oplage: 300 exemplaren) van De ZB. In het boekje worden drle routes beschreven, een wandelroute in Middelburg en een in Vlissingen en ook een fietsroute over Walcheren. Overal langs deze routes is de VOC nog zichtbaar, maar, eerlijk is eerlijk, in Middelburg is dit verleden zichtbaarder dan in Vlissingen. In het voorwoord wijst de directeur van de ZB erop dat zowel in Middelburg als in Rotterdam hét gebouw van de VOC, het Oost-Indisch Huis, in de meidagen van 1940 tijdens oorlogshandelingen verwoest werd. In Middelburg werd het Oost-Indisch Huis gebouwd in 1628, in Rotterdam in 1699. Het tekent de verhoudingen: Middelburg was aan het begin van de 17e eeuw na Amsterdam de tweede stad van de Republiek, Rotterdam werd veel later een belangrijke haven. En Vlissingen dan? Dat was toch meer een stad van vrijbuiters en kapers en natuurlijk door de prachtige haven een echte marinestad. Voorafgaand aan de drie routes is een algemene inleiding over de VOC in het boekje opgenomen. De allereerste tochten naar Indië om de noord (maar die slaagden niet) en om de zuid, langs Kaap de Goede hoop, worden kort aange duid. De voorcompagnieën verenigden zich tot een grote nieuwe handelsorganisatie, de 'Verenig de Oost-Indische Compagnie'. In Middelburg was de Kamer Zeeland gevestigd en in het bestuur (de Heren XVII) had de Zeeuwse Kamer een kwart van de zetels. De VOC was een economische reus op Walcheren. Schepen kwamen en gingen. Jam mer dat gekozen is voor een kaart van het kustge bied voor Walcheren uit 1817 om aan te geven hoe gevaarlijk dat vaargebied was. Een kaart uit de 17e of 18e eeuw zou toch logischer geweest zijn. De Middelburgse wandeling begint (uiter aard) in De ZB. De route vervolgt langs de nog bestaande pakhuizen aan de Korendijk. Daarna langs de Maisbaai, ooit de werf van de VOC, langs de Middelburgse haven (Rotterdamse Kaai) naar de Breestraat, waar ooit het Oost-Indisch Huis en andere pakhuizen stonden, tezamen een kolossale pakhuizencomplex vormend; dit alles is verdwe nen in de meidagen van 1940. De route vervolgt door de Verwerijstraat (nog meer pakhuizen), door de Spanjaardstraat en gaat naar de Balans. Woonhuizen van bewindhebbers van de VOC wor den aangeduid. Dat geldt net zo voor het vervolg van de route via Hofplein, Markt, Langeviele, Beenhouwerssingel en Nieuwe haven. De Klo veniersdoelen en het stadhuis zijn mooi en krijgen aandacht, ook al hebben ze niet direct met de VOC van doen. De route leidt de wandelaar langs mooie plekken en de toelichting is helder geschreven. In Vlissingen wordt gestart in het MuZeeum aan de Nieuwedijk. Het probleem is dat in Vlis- singen vóór, tijdens en na de Tweede Wereldoor log de binnenstad in belangrijke mate verwoest is. Vóór de oorlog door de uitbreidingen van de scheepswerf De Schelde, tijdens de oorlog door bombardementen van de geallieerden en na de oorlog door een gemeentebestuur dat er het beste van trachtte te maken. Vertrekkend vanaf het MuZeeum gaat de route over de Nieuwedijk, langs de Engelse haven, met nog een aantal oude panden (nr. 41 met het wapen van De Ruyter). Vervolgens gaat de route langs de Zeilmarkt en de Gravenstraat. Daar was de nu gedempte Potteha- ven. Even verderop staat het Beeldenhuis aan de Hendrikstraat, waarvan de voorgevel verplaatst Boekbesprekingen 37

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeland | 2020 | | pagina 39