leiding van Grant en Lee trokken om Richmond heen en kwamen bij Petersburg waar een negen maanden durend beleg volgde. In maart 1865 braken de Unionisten door de linies van generaal Lee en stootten door naar Richmond. Lee trok zich terug om zijn strijdkrachten te hergroeperen. Dit mislukte en omsingeld door een overmacht van het Noorden gaf Lee zich over op 9 april 1865. Nog een maand waren er schermutselingen doorsnel kleiner wordende zuidelijke eenheden, maar tegen juni 1865 was er geen confederaal leger meer.6 De oorlog was op 9 april 1865 al beslist, maar de indertijd bekende acteur en politiek activist John Wilkes Booth wilde de Geconfedereerde Staten van Amerika nog een laatste strohalm bieden. Hij haatte Lincoln en was tegen de afschaffing van de slavernij. Op 14 april 1865 vermoordde hij de Amerikaanse president tijdens een voorstelling in Ford's Theatre in Washington D.C. Lincoln overleed de volgende ochtend. Booth werd na een lange klopjacht gedood, maar er konden ook vier andere samenzweerders opgepakt worden. Ze werden veroordeeld tot de doodstraf en op 7 juli 1865 opgehangen op de binnenplaats van een gevangenis.7 Abram Bril schreef vanuit Milwaukee op 4 september 1865: Wij zijn nog allen gezond. Ik en mijn huisgezin en al de familie is ook nogal gezond. Dat is de grootste schat op aarde dat wij genieten kunnen. Ik heb ook 8 maanden soldaat geweest. Je zult wel weten dat ik de wapens heb moeten opnemen en dat is mij hard gevallen. Dat is een harde bezoeking als je op zo'n manier van uw vrouw en hinders wordt weggenomen. Ik heb geloot voor een jaar maar ik heb maar 8 maanden moeten staan door de overwinning. Ik heb mij altijd er goed in kunnen generen Ik heb mijn vertroosting bij geen mensen gezocht maar altijd bij God. Dat was mijn enigste toevlucht waar ik ook altijd werkzaam mee ben geweest, met mijn gebeden tot Hem. Ik dacht dat ik al tamelijk goed in de wereld was geweest, maar nee, ik ben er nog maar in gekomen. (Ik dacht dat ik al wat van de wereld gezien had, maar nee...) Ik ben vijfmaal in de slag geweest. Dan kun je staan kijken als kameraden van beide zijden weg worden geschoten gelijk ik heb ondervonden. Daar hebben mij ook twee kogels getroffen: een aan mijn hoofd en een aan mijn voet, maar dat heeft mij toch geen schade gedaan. Die aan mijn hoofd is gelijk een bobbel geworden. Dat heeft mij wel drie of vier weken zeer gedaan maar daarom ben ik toch niet achtergebleven. Wij hebben veel moeten marcheren hetgeen mij geen hinder heeft gedaan. Wij hebben wel een mars gedaan van duizend mijlen en ik ben nooit achtergebleven en ik ben nooit uit het gelid geweest, terwijl er met hopen langs de roed (weg) lagen. Ik heb alles goed kunnen doorstaan. Ik ben altijd goed gezond geweest. Ik ben bij die generaal Lie (Lee) ook geweest. Als ze die gevangen hebben genomen waren wij twee dagen zonder eten. Dan had ik niet veel moed. Wij hadden een gedeelte van ons eten afgegeven aan die soldaten van die generaal, want die hadden in geen drie dagen eten gehad. En de weg was zo slecht dat onze wagens die niet hadden kunnen volgen met ons eten. O broeder wat een vreugde toen die generaal gevangen was genomen. Velen schreeuwden van blijdschap en daar werd hoera geroepen van alle kanten. Wij waren daar met 150.000 man en die generaal had 23.000 man, dus de overmacht was te groot. En zo was het overal. Het was drie man van ons tegen het Zuiden een man. O broeder het ziet er desolaat uit in het Zuiden. De boeren zijn heel uitgebuit. Alles is verbrand en geplunderd en gestolen. Ik kan het u niet schrijven wat ik heb ondervonden en wat ik heb gezien. Zelfben ik er nu mee bovenop gekomen. Mijn vrouw had alle maanden 12 dollars van de stad en 5 dollars van de staat en mijn zoon Abram die verdiende 6 schellingen per dag, dus dat was 19 en een halve dollar in de maand. Abraham die leert ook een ambacht, die leert ijzergieten in dezelfde fabriek waar ik werk. Zo gauw ik thuis was lieten zij Abraham zeggen dat ik mocht komen werken zo gauw als het mogelijk was. Dus mijn vrouw had 36 en een halve dollar te verteren in de maand en ik had 16 dollar in de maand en 8 dollars in de maand voor kleren. En ik ben nog eenmaal in de slag geweest toen wij moesten ritteren (retire - ons moesten terugtrekken.) Dan ben ik bijna gevangen genomen maar ik had mijn ransel op mijn rik (rug). Die heb ik gauw losgemaakt en weggegooid waardoor ik weer wat harder kon lopen. Ik denk dat er zowat voor 30 dollars goed (kleren) in was maar ik wilde nog liever mijn goed verliezen als gevangen genomen te worden. Naderhand heb ik dan opnieuw moeten inkopen van het regiment, maar toen alles afbetaald was dan heb ik nog 89 dollars getrokken. 0 broeder wat vreugde toen ik thuis kwam bij mijn 46 Abram Bril rent voor z'n leven vrouw en kinderen en de familie. Er moesten ook meer Hollanders gaan, maar wij waren niet bij elkaar. De ene was hier en de andere was daar. Wij zijn allen goed thuis gekomen. Een is doodschoten, dat is de enige van de Hollanders. Ik moet u ook nog melden dat mijn vrouw is bevallen in de tijd dat ik weg ben geweest van een zoon. Zijn naam is Jakobus Johannis. Ik was zestien dagen van huis weg en mijn vrouw in zo'n staat. Maar alles is naar wens verlopen. Ik hou er mee op met de pen maar niet met mijn hart. Hoe het verder ging... Het is een wonder dat Bram Bril de gevechten tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog overleefde. Eenmaal thuis had hij zoveel geld verdiend dat hij land kon kopen om daar groente en aardappelen op te verbouwen en enkele varkens te houden. Ook kocht hij een stukje grond om een huis op te zetten om wat dichter bij zijn werk te wonen. Abraham was in zijn latere leven opkoper van oud ijzeren overleed in 1901 in Milwaukee ten gevolge van een ongelukkige val. Over zijn zeven kinderen is weinig bekend. Alleen over zijn oudste zoon, genoemd naar zijn vader en grootvader, weten we veel uit de brieven. Net als zijn vader werkte hij in een ijzergieterij. Hij overleed in 1908 toen hij onderweg naar huis een trein niet hoorde aankomen vanwege doofheid. Jan Bril ging het als boer met veel land voor de wind. De boerderij bleef generaties lang in bezit van de familie. Zijn zoon Abraham Pieter volgde hem op en daarna diens zoon Walter. Uit aantekeningen in bezit van de familie Bril blijkt dat de hele familie eens per jaar in de zomer bij elkaar kwam. Dat waren ongeveer 100 familieleden. Tijdens die bijeenkomsten werd de geschiedenis levend gehouden vanaf de vlucht uit Frankrijk in 1749, de vestiging in West-Zeeuws-Vlaanderen en de emigratie naar Noord-Amerika. Jacob van Ouwerkerk trouwde in 1865 met Tanneke Oppeneer uit Terneuzen. Hun acht kinderen werden in Holland town geboren. Waarschijnlijk verdiende Jacob zijn geld als boer. Hij bleef in Holland town wonen en werd begraven in het nabij gelegen Sheboygan Falls. Zijn nakomelingen zwierven uit. Jo Ellen (1947) en Sarah (1950), twee dochters van zijn kleinzoon Jack, zijn kunstenaar. Jo Ellen maakt surrealistische kunst in New York en fotograaf Sarah is/was professor fotografie aan het Pratt Institute in Brooklyn. Werk van beiden is te vinden op internet.8 Noten 1 Gemeentearchief Sluis te Oostburg: Inventaris van het archief van de gemeente Zuidzande (1792-1970) (1988), documentatie 642. Privé-correspondentie van emigran ten uit Amerika (Wisconsin) gericht aan de familie Bril te Zuidzande, 1851-1917. De collectie omvat 48 brieven. Dat waren er aanvankelijk veel meer. Er werd tot 1954 gecorrespondeerd. De brieven zijn ternauwernood aan versnippering ontkomen. Maria Sara Le Grand-Bril (1887-1979) had ze in bezit en besloot in 1961 om eens flink op te ruimen. Het is dankzij haar kleindochter, die toevallig langskwam, dat de resterende brieven bewaard zijn. Kleindochter Hanneke Claessens-van der Hooft heeft in 1967 de transcriptie verzorgd. 2 Marja de Groote, West-Zeeuws-Vlamingen in Wisconsin. Brieven van de families Bril, Van Ouwerkerk en Risseeuw vanuit town Holland, Sheboygan county en Milwaukee, 1851-1862. In: Tijd|Schrift Bulletin van de Heemkundige Kring West-Zeeuws-Vlaanderen, nr. 3 (september 2013), 20-43. Over de overtocht en de eerste tien jaar van de families in Amerika. 3 De doorlopende tekst van de brieven is voorzien van punten en enkele komma's en soms wat meer naar deze tijd vertaald door woorden in de huidige schrijfwijze op te nemen. De volgorde van de woorden is af en toe veranderd. Om sfeer en kleuring te behouden zijn dialectwoorden, de schrijfwijze van de 'h' in plaats van de 'g' en rechtstreeks uit het Engels ver taalde woorden (met daarachter door mij de betekenis tussen haakjes) gehandhaafd. Soms is de betekenis van een woord een raadsel doordat het slecht leesbaar is in het origineel en de transcriptie ook geen uitsluitsel gaf: een Engels woord dat zodanig 'verzeeuwsvlaamst' is, dat het onbegrijpelijk is geworden. 4 https://www.wisconsinhistory.org/turningpoints/ tp-024/?action=more essay 5 https://isgeschiedenis.nl/nieuws/medische-innova- ties-uit-de-amerikaanse-burgeroorlog 6 https://nl.wikipedia.org/wiki/Richmond-Petersburgveld- tocht 7 https://isgeschiedenis.nl/nieuws/samenzweerders-van- de-moord-op-abraham-lincoln 8 Geraadpleegd 10-12-2019 Sarah http://vanouwerkerk- pictures.com/ en Jo Ellen https://www.vanouwerkerkinc. com/framed Abram Bril rent voor z'n leven 47

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeland | 2020 | | pagina 5