l
Zeeland 29.3
Blaricum getuige. Van Schaik was een van de
coryfeeën van de Larense school en een bevlo
gen pacifist. Hij had voor Beversluis' bundel
Aanklacht (1930) reproducties van zijn schilde
rijen beschikbaar gesteld. De bundel haalde tien
drukken. Van Schaik voorzag in 1935 Beversluis'
bundel met vertaalde gedichten van Emile Ver-
haeren van een portrettekening van de Belg. Dat
Van Schaik in februari 1937 naar Veere toog om
zijn handtekening te zetten onder de huwelijks
akte, maakt het aannemelijk dat Beversluis op dat
moment nog de vredesbeweging diende.
Er bestaat een foto (zie pag. 88) waarop
Martien Beversluis met een jonge vrouw op de
eerste rij zit tijdens een communistisch congres
dat op 22 juli 1936 zou hebben plaatsgevonden.
Dat zou de openluchtbijeenkomst van de Vereni
ging Vrienden van de Sowjet-Unie, VVSU, zijn
geweest, een communistische mantelorganisatie.
De reconstructie van Beversluis handel en wandel
en zijn kennismaking met zijn nieuwe vlam uit
Veere moet tot de conclusie leiden dat hij naast
zijn concubine zit.
Begin februari 1939 kwam het echtpaar
Beversluis in Veere wonen in de Oudestraat. In
de maanden daarvoor had hij in Blaricum in
romanvorm zijn ontwikkeling geschetst: als Rei-
nier Bloemert had hij Paul van Rhoon nogmaals
zijn levensweg laten afleggen. In oktober 1939
betrokken zij het huis De Veste aan de weg naar
Vrouwenpolder. Daarmee was Beversluis, zo niet
voor eeuwig, dan toch voor enige generaties met
Veere verbonden.
Omslag van Beversluis' brochuren tegen de VARA, na zijn
schorsing en ontslag.
Beversluis alias Reinier Bloemert
