Teunn
ffi*ie ;-
Zeeland 29.4
ff\
1943 2018
L-»ju6iÊwit' 'y>
diverse terreinen; naast het maken van schilde
rijen (landschappen, portretten, o.a. van Mathilde
Willink, maakte hij ook tekeningen voor de om
slagen van boeken die verschenen in de Sala
mander-reeks, zoals Oeroeg van Hella S Haasse,
waarvoor een tekening naar een foto uit zijn
jeugd in Indonesië als omslag dient, maar ook
boeken van Max Dendermonde, J. Bernlef, Muriel
Spark en Gerrit Krol. Intigrerende tekeningen
waar de metafoor duidelijk aanwezig is. Ook
maakte hij illustraties voor kranten, affiches voor
voorstellingen en muurschilderingen, zoals voor
het Sint-Lucasziekenhuis en de Heinsiusschool in
Amsterdam. Hij exposeerde in bekende galeries
te Amsterdam zoals Galerie Mokum, Galerie Siau
en Galerie Petit. Teunn's werk hing ook in Galerie
De Twee Pauwen in Den Haag en in Galerie Leste
Kingsly in New York. Zijn werk getuigt van meta
foren en menselijke tekorten waarmee Teunn zelf
worstelde, in contacten met anderen, met vrou
wen, met drank. Hij worstelde ook met zichzelf,
wat resulteerde in een schilderij 'Teunn versus
Teunn', waarop de schilder Teunn daadwerkelijk
met zichzelf een partij armworstelt, waardoor
het individu zo volledig in beslag wordt genomen
dat er geen ruimte overblijft voor contact naar
buiten. Wie in een absolute strijd met zichzelf ge
wikkeld is, is voor de wereld een last, zo spreekt
Henk Romeijn Meijer bij de opening van een ex
positie van Teunn getiteld 'Metaforen' in 'De Twee
Pauwen' in Den Haag op 3 april 1993. Maar ook
verbeeldde Teunn het leven, de schoonheid en
de liefde. Ook dat leverde prachtige schilderijen
op, waarvan er veel zijn opgenomen in het boek.
Daarnaast vond hij nog tijd om bestuurlijk actief
te zijn in de bekende kunstenaarsvereniging 'Arte
et Amicitiae'.
In het begin van zijn Zeeuwse periode had hij
het moeilijk. Hij was voor de liefde naar Zeeland
gekomen maar al gauw was deze liefde over en
moest hij opnieuw beginnen. Al gauw ging hij
lesgeven en kreeg veel particuliere opdrachten
met name voor portretten. Daarvan zijn er veel
afgebeeld in het boek. Ook bleef hij veel vrij werk
maken waarin de metafoor, vaak met veel humor
weergegeven, aanwezig was. Zoals het schilderij
'De kunstenaars', waarop vier kunstenaars in ver
schillende gedaanten het model schilderen. Eén
als worst, de anderen respectievelijk als ontstop
per, als tandenborstel en als verfkwast. Duidelijk
een verwijzing naar zijn opvatting van kijken
naar Kunst. Ook het Zeeuwse landschap was voor
hem een inspiratiebron. De omslag van het boek
is ontleend aan een van deze landschapsschil
derijen: zijn coulissenlandschap 'September in
Zeeland' met de typische Teunn-kleuren. Zijn
landschappen zijn vaak een decor met een bood
schap, zoals 'De hof van Eden' die helaas niet
meer bereikbaar is door een verrotte vloer. Dit
schilderij siert de CD 'Four Song Cycles' van zijn
zoon Gijs Nijkamp, welke muziek laatstgenoemde
uitvoerde op het reeds vermelde concert.
Teun Nijkamp, De Hof van Eden
oekbesprekingen
163
