Zeeland 30.1
over fort Rammekens op Walcheren. Met wat geluk
kan men in enkele jaren een fraaie collectie van
meer dan honderd soorten bijeen zoeken, waaronder
schelpjes waarvan slechts enkele exemplaren in de
musea van ons land te vinden zijn.'
Zijn contacten
Het Natuurdagboek heeft als jaren 1936-1942,
maar uit de eerste drie jaren zijn maar elf
dag-aantekeningen opgenomen in het boek.
Het is dus lastig na te gaan hoe hij in die jaren
zijn kennis verwierf en welke mensen daarbij
betrokken waren. Hij wilde geen lid worden van
de Nederlandse Jeugdbond voor Natuurstudie
(veel te lawaaiige groep). Alleen met Chris
Kamermans, N.J.N.-er uit Vlissingen, kon hij het
wel goed vinden en samen gingen ze geregeld op
excursie om vogels te kijken. Van de Nederlandse
Malacologische Vereniging, opgericht in 1934,
was hij ook geen lid. Er waren toen maar een
paar Zeeuwse leden en bij hem in de buurt eigen
lijk alleen maar C. Brakman (Nieuw- en Sint
Joosland), W. Kimpe en A. Slabber (beiden in
Middelburg). Alleen met Brakman onderhield hij
contacten.
De afdeling Noord- en Zuid-Beveland van de
Nederlandse Natuurhistorische Vereniging werd
in 1931 opgericht en daar komen we namen van
Cornelis Brakman, omstreeks 1930.
(ZB Tijdschriftenbank Zeeland, Archief 1 januari 1994, p. 147)
Hans Warren, voorkant schoolschrift januari 1935.
(ZB Planbureau en Bibliotheek van Zeeland,
Hans Warrencollectie) (foto Gerard Heerebout)
leden tegen die ook in het Natuurdagboek voor
komen zoals E.F. Jacobi, B.J.J.R. Walrecht, H.H.
Vahlenkamp, G.F. Wilmink en W. Paltsenbarg.
Raadpleging van de ledenlijsten uit die tijd leert
dat Hans Warren geen lid was en ook bij lezingen
en excursies van die vereniging komt zijn naam
niet voor.
In oktober 1940 komt Willem Palsenbarg
naar zijn beginnende schelpencollectie kijken.
Deze beheert de boekwinkel Dekker in de Lange
Vorststraat in Goes. Hij is net als Hans Warren
sterk geïnteresseerd in vogels (ook kooivogels
en duiven), heeft bijzondere vogelboeken en een
grote schelpenverzameling. De gemeenschappe
lijke belangstelling voor vogels was de aanleiding
om contact te zoeken. Palsenbarg is dertig jaar
ouder en nooit getrouwd. Uit het Natuurdagboek
blijkt dat de twee met elkaar optrokken en op
excursie gingen.
Om meer te weten te komen van de fossiele
schelpen brengt Hans Warren eind juli 1941 een
bezoek aan Cornelis Brakman, het in 1939 gepen
sioneerde hoofd der Openbare Lagere School in
Nieuwland. Deze heeft veel kennis van de fossiele
schelpen en een uitgebreide bibliotheek en is
daarom in 1934 conservator voor de Mollusca van
het Zeeuws Genootschap geworden. Brakman kon
heel veel schelpen van Hans Warren van de juiste
naam voorzien en dit bezoek heeft hem weer
enthousiast gemaakt. De volgende dag, 31 juli,
schrijft hij dan ook in zijn Natuurdagboek: 'De
't Is vol van schatten hier
25
