Deze briefwisseling resulteert inderdaad in een huwelijk: op 3 juli 1953 trouwen ze 'met de handschoen' en eind 1953 arriveert Nelleke op Celebes. Voor Nelleke is het een sprong in het diepe: hoewel Adel haar 'gouden bergen' belooft, is het voor haar toch een enorme stap. Ze geeft haar bekende, vertrouwde Hollandse leventje op voor een onbekende, tropische wereld, voor een man die ze hooguit drie keer gezien heeft en verder alleen maar uit brieven had leren kennen. Al gauw worden er twee kinderen geboren: Irving en Grace. landse administrateurs die de Afrikaanse namen te ingewikkeld vonden nieuwe namen gegeven en zo kwam er op Java Piet Comijs in de boeken te staan voor de overgrootvader van Grace. Een van de kleinzoons van Piet Comijs is Adel, de vader van Grace. Adel, werkzaam voor een Nederlands bedrijf, mag in 1952 voor een Euro pees verlof naar Nederland en komt in Amsterdam terecht, waar hij via via op een feestje de 20 jaar jongere Nelleke van Flierenburg leert kennen, de latere moeder van Grace die vanuit Middelburg naar Amsterdam vertrok om als kindermeisje aan het werk te gaan in een Amsterdams gezin. Bij hun eerste ontmoeting vallen de twee als een blok voor elkaar. Het verlof van Adel zit er op dat mo ment al voor het grootste deel op (tussen de eerste ontmoeting en zijn vertrek zitten slechts vier dagen!) en hij keert terug naar Indonesië, waarna een hartstochtelijke briefwisseling begint die in feite bestaat uit één lang huwelijksaanzoek. Maar het Indonesische geluk van de familie Comijs is van korte duur: op 5 december 1957 worden alle Nederlanders 'staatsgevaarlijk' verklaard, waarna het gezin Comijs februari 1958 naar Nederland vertrekt. Na aankomst in Nederland trekken ze vanwege de grote woning nood die in Nederland (en vanzelfsprekend ook in het gebombardeerde Middelburg) heerst in eerste instantie in bij grootvader Van Flierenburg, de vader van Nelleke, handelaar in kolen en aardap pelen, woonachtig in de Breestraat in Middelburg. Na twee jaar inwoning krijgt het gezin Comijs de beschikking over een gesplitste eengezins- woning aan de De Ruyterstraat, die toen nog aan de rand van Middelburg lag. Daar begint de vriendschap tussen de 4-jarige meisjes Caro- lijn en Grace, bij elkaar in de klas op dezelfde kleuterschool, komt vader Comijs bij de gemeente Middelburg te werken en heeft moeder Comijs de zorg voor het gezin. Carolijn Visser schetst in 'De vader van Grace' voor de lezer die een beetje bekend is met het Middelburg uit de jaren 60 een feest van her kenning: het geeft een prachtig inkijkje in het Middelburgse leven in die tijd. Maar voor de niet-Middelburger of Zeeuw is het een prachtig 'document humain': een ontroerend verhaal over een liefde tussen een jonge Middelburgse vrouw en de 'enige zwarte man' in de jaren 60 in Mid delburg M.A. (Monique) Wagensveld-Heeren Geraadpleegde literatuur: - Wikipedia (Carolijn Visser) - Interview in NRC met Rinske Koelewijn, dd. 7 jan. 2017: "In Tokio was ik animeermeisje" - Interview in PZC met Jan van Damme, dd 22-10-2020: "De enige zwarte man van Middelburg, en niemand had mij ooit iets verteld!" M. A. Wagensveld-Heeren (1956) studeerde Nederlands (UVA) en is locatiedirecteur van de Nehalennia Scholengemeenschap te Middelburg, de rechtsopvolger van de Stedelijke Scholengemeenschap Middelburg, waar zij evenals Carolijn Visser ooit ook op zat. Zij is redacteur van dit blad. Anna de Bruyckere, Voor permanente bewoning, Gedichten, Cossee Amsterdam 2020, ISBN 9789059369221, 64 pp., 19,99 Hoe je uit de dieren eigenlijk het beste mens maakt Anna de Bruyckere (Middelburg, 1987) kwam een aantal jaren geleden na haar studie in Gent, Cambridge en Durham, opnieuw in Zeeland 36 Boekbesprekingen

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeland | 2021 | | pagina 38