me, typisch Zeeuwse dijkplant - met extra zorg. Het aantal aanwezige plan ten wordt jaarlijks geteld en bovendien wordt er een nader onderzoek ingesteld naar de meest gewenste beheersmaatre gelen om de groeiplaats in stand te hou den. De huidige groeiplaats ligt op een piekwaar in het recente verleden meer malen grondverplaatsing heeft plaatsge had. Het is niet onwaarschijnlijk dat daarbij een oude zaadvoorraad in de bodem aan de oppervlakte is gekomen. Van planten als de Kleinbloemige salie is bekend dat de oliehoudende zaden soms meer dan 100 jaar kiemkrachtig kunnen blijven. Eén enkele groeiplaats in de Benelux is een uiterst wankele basis om de soort in stand te houden. Allerlei toevallige factoren kunnen in één klap een einde maken aan het voortbestaan van de soort in ons land. Maar zo is de situatie eigenlijk al eeuwen en het feit dat de soort nu nog steeds hier te bewonderen valt geeft ook hoop voor de toekomst. C.J. Glad parelzaad Lithosperum officinale Glad parelzaad is een fors uitgroeien de, overjarige plant, een lid van de familie van ruwbladigen. De bloemen zien er wat bescheiden uit; relatief klein en crèmig-wit tot groenig van kleur. De plant heeft echter wel veel bloeisten- gels, zodat hij toch erg opvalt. Na de bloei vallen de vele porseleinachtig glanzend, lichtbruine zaadjes op, die vaak tot in de winter aan de plant blij ven zitten. Glad parelzaad komt voornamelijk voor in zoommilieus. Een zoom is de half beschaduwde randzone tussen een open terrein, meestal grasland, en een opgaand struweel, in veel gevallen gevormd door soorten als Meidoorn, Vlier, Liguster of Hondsroos. Zulke zomen komen in Zeeland vooral voor in de duinen en op polder dijken, en kunnen meer dan tien meter breed zijn. Binnen een zoom is een milieugradiënt aanwezig. Zo is het aan de stru weel-kant schaduw- en voedsel rijker (bladval), terwijl het rich ting grasland lichter en vaak warmer wordt. In de duinen en op dij ken wordt zo'n overgangsmilieu nog eens versterkt door een schuin talud, met onder andere gevolgen voor het vochtgehalte van de bodem. Door deze zaadje 115

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Landschap - Fauna Zeelandica | 2001 | | pagina 115