sterk te lijden gehad van de uitstoot in
de industriegebieden van Rijnmond en
Antwerpen. De vervuiling door zwavel
dioxide is nu sterk teruggebracht. De
duinen van Walcheren (vooral bij
Oostkapelle) en Schouwen zijn nog
steeds het rijkst aan Rode lijst-korst-
mossen. Momenteel heeft zich een
nieuwe bedreiging aangediend: de
ammoniakuitstoot door de intensieve
veehouderij. De provincie Zeeland heeft
daarom in f997 een meetnet korstmos
sen ingericht. De effecten van deze
bedrijfstak worden ondermeer met dit
korstmossenmeetnet gevolgd.
Lecanora conjusa is korstvormig en
behoort tot de groep van de
Schotelkorsten; deze hebben schotel-
vormige vruchtlichamen met een ver
dikt randje. Hij onderscheidt zich van
verwante soorten doordat hij met
bleekwater oranje kleurt. Het thallus
zelf is vrij dik met fijne barstjes, en heeft
geen stoffig oppervlak; dat laatste is bij
gelijkende soorten wel het geval.
L. conjusa is een warmte- en neerslag-
minnende Atlantische soort, bekend
van West-Europa, Canada en de
Verenigde Staten. In Wales en Bretagne
is hij algemeen op schors en twijgen
van loofbomen met een gladde, enigs
zins zure schors. De soort vertoont een
vrij hoge gevoeligheid voor zwaveldioxi
de.
Tot f999 waren maar een paar vondsten
van L. conjusa uit Nederland bekend,
alleen van de Waddeneilanden. De
soort groeide daar op twijgen van onder
meer Zwarte els, vandaar zijn
Nederlandse naam. Van de
Waddeneilanden was de soort aan het
Twijgschotelkorst
119
