Hoe is de Populierleemhoed te herken nen? De hoed is halfbolvormig tot gewelfd en wordt duidelijk vlakker bij het ouder worden. In het centrum is de hoed het donkerst (tot hazelnootbruin), naar de rand toe wordt hij lichter tot bijna wit. Aan de onderkant van de hoed zijn, bij jonge exemplaren, crème kleurige plaatjes te zien die later door de sporen donkerbruin worden. De 1 a 2 centimeter dikke witte steel is meestal 5 tot 10 centimeter lang, maar lengtes tot 15 centimeter komen ook voor. Om de steel zit een mooie, afstaande, crèmekleurige ring, die na verloop van tijd helemaal onder de bruine sporen komt te zetten. De Populierleemhoed heeft een aangename geur, een beetje radijsachtig of fruitig, die ook wel omschreven wordt als 'geur als van oude wijnflessen'. Na de Tweede Wereldoorlog en de watersnoodramp van 1953 zijn vooral in Zeeland veel nieuwe populieren (meest Canadese) aangeplant. De laat ste jaren worden er veel hiervan gekapt omdat ze kaprijp zijn. Dat heeft een bloeiperiode van de Populierleemhoed tot gevolg. Ongeveer een jaar na de kap is deze paddestoel geregeld op de populierstobben te vinden, vanaf het voorjaar tot in de herfst. Ook op popu lieren die regelmatig geknot worden, zoals op de Valdijk bij Nisse, zijn ze regelmatig aan te treffen. Bij die exem plaren is wel een hoed-doorsnede van 27 centimeter gemeten! In een weiland aan de Zwaakse Weel is de Populierleemhoed ook wel gevonden op wilgenstobben. De soort maakt ken nelijk ook wel eens een uitstapje naar de wilg. Het blijft dus opletten! Het is te hopen dat men, na het kappen van populieren, weer nieuwe aanplant, zodat de Populierleemhoed ook door toekomstige generaties nog gevonden zal kunnen worden. T.E Populier leemhoed

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Landschap - Fauna Zeelandica | 2001 | | pagina 121