een halve eeuw geleden hoeft dan ook
beslist niet te duiden op vooruitgang.
Niettemin kan worden vastgesteld dat
de plant vooral voorkomt in veiliggestel
de en goed beheerde natuurgebieden
en daarom niet direct als bedreigde
soort kan gelden. Wat wel een perma
nente bedreiging vormt is de achteruit
gang van brakke milieus die juist in
Zeeland zeer snel om zich heen grijpt.
C.J.
Behaarde boterbloem
Ranunculus sardous
Boterbloemen zijn overbekend. Zelfs
schoolkinderen herkennen ze al, en
het is nog maar even geleden dat hen
werd ingeprent dat boterbloemen beho
ren tot de familie van de ranon-
kelachtigen. Dat klopt weliswaar als een
bus, maar het is zeer de vraag of onze
ranonkelachtigen zich dankzij de ver
plicht aangeleerde boekenwijsheid in
een grote bekendheid mogen verheu
gen. In ieder geval behoort het uit
elkaar houden van de bijna tien ver
schillende soorten inheemse boterbloe
men niet tot de parate kennis van de
gemiddelde Nederlander. De Kruipende
en de Scherpe boterbloem - in Zeeuws
dialect respectievelijk de Pienkster-
blomme en de Beuterblomme
geheten - dat lukt misschien nog, maar
de voor Zeeland zeer karakteristieke
Behaarde boterbloem is bijna volkomen
onbekend. Toch zijn er voldoende ken
merken om de plant van zijn verwanten
te onderscheiden. De Behaarde boter
bloem heeft niet alleen een behaarde
stengel, maar ook een behaarde bloem
bodem. De planten zijn al uit de verte
herkenbaar door de bleekgroene kleur
en de standplaats. Ze groeien in dichte,
naar boven breder wordende polletjes.
De stengel is aan de voet niet verdikt,
en dat onderscheidt de soort van de
erop gelijkende Knolboterbloem. De
overeenkomst tussen beide soorten is
dat de kelkbladeren teruggekromd zijn
Behaarde boterbloem
130
